Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ры́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | ры́бка | ры́бкі | 
		
			| Р. | ры́бкі | ры́бак | 
		
			| Д. | ры́бцы | ры́бкам | 
		
			| В. | ры́бку | ры́бак | 
		
			| Т. | ры́бкай ры́бкаю
 | ры́бкамі | 
		
			| М. | ры́бцы | ры́бках | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
ры́бка уменьш.-ласк. ры́бка, -кі ж.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ры́бка ж.
1. уменьш.-ласк. ры́бка;
2. пренебр. рыбёшка;
◊ р. ў рацэ́, ды не ў руцэ́ — погов. ви́дит о́ко, да зуб неймёт
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
ры́бка, ‑і, ДМ ‑бцы; Р мн. ‑бак; ж.
1. Памянш.-ласк. да рыба; невялікая рыба.
2. Разм. Ласкавы зварот, звычайна да дзіцяці, жанчыны. [Валя:] — Як там Верачка бедная, рыбка мая?.. Брыль. [Дамянік:] Ганна! Ганна! Я жартую; Ну, спыніся, не ўцякай! Хоць разочак пацалую... Ганна, рыбка, пачакай! Колас.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Ры́бка ’вытачка ў адзенні’ (Сцяшк. Сл.). Ад ры́бка (памяншальнае ад ры́ба (гл.). Метафарычны перанос па знешнім падабенстве.
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.
1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.
Касцявыя рыбы.
Драпежная р.
Рачная, марская р.
Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).
2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.
Смажаная, вэнджаная, салёная р.
Р. пад марынадам.
|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).
|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).
Рыбная лоўля.
Рыбная прамысловасць.
Рыбныя катлеты.
Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.
Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
мо́йва, -ы, ж.
Маленькая рыбка сямейства корушкавых.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
ра́пушка, -і, ДМ -ШЦЫ, мн. -і, -шак, ж.
Невялікая прэснаводная рыбка сямейства ласасёвых.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
малёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.
Маленькая рыбка, якая нядаўна выйшла з ікры.
Налавіць малькоў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)