рухаві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рухаві́к рухавікі́
Р. рухавіка́ рухавіко́ў
Д. рухавіку́ рухавіка́м
В. рухаві́к рухавікі́
Т. рухавіко́м рухавіка́мі
М. рухавіку́ рухавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рухаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Машына, якая пераўтварае які-н. від энергіі ў механічную работу.

Р. унутранага згарання.

Рэактыўны р.

2. перан., чаго. Пра сілу, якая пабуджае да чаго-н., садзейнічае росту, развіццю ў якой-н. галіне (высок.).

Навука — магутны р. прагрэсу.

|| памянш. рухавічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рухаві́к, -ка́ м., в разн. знач. дви́гатель;

○ р. уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;

ве́чны р. — ве́чный дви́гатель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рухаві́к, ‑а, м.

1. Машына, якая ператварае які‑н. від энергіі ў механічную энергію; машына, якая прыводзіць у рух што‑н. Паравы рухавік. Рэактыўны рухавік. Дызельны рухавік.

2. чаго. Сіла, якая пабуджае да чаго‑н., садзейнічае росту, развіццю чаго‑н.

•••

Рухавік унутранага згарання — рухавік, у якім паліва згарае ўнутры цыліндра пад поршнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рухаві́к-генера́тар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рухаві́к-генера́тар рухаві́к-генера́тары
Р. рухаві́к-генера́тара рухаві́к-генера́тараў
Д. рухаві́к-генера́тару рухаві́к-генера́тарам
В. рухаві́к-генера́тар рухаві́к-генера́тары
Т. рухаві́к-генера́тарам рухаві́к-генера́тарамі
М. рухаві́к-генера́тары рухаві́к-генера́тарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перпе́туум-мо́біле, нескл., м. (кніжн.).

Вечны рухавік.

Вынаходнікі перпетуум-мобіле.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ратацы́йны, -ая, -ае.

Заснаваны на прынцыпе кручэння асобных дэталей.

Р. рухавік.

Ратацыйная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маласі́льны, -ая, -ае.

Які мае невялікую магутнасць, сілу; слабы.

М. рухавік.

|| наз. маласі́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тро́нкавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: тронкавы рухавік — рухавік унутранага згарання.

[Ад фр. tronc — ствол.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водостолбово́й / водостолбово́й дви́гатель гидр. водаслупавы́ рухаві́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)