Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рухаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Машына, якая пераўтварае які-н. від энергіі ў механічную работу.
Р. унутранага згарання.
Рэактыўны р.
2.перан., чаго. Пра сілу, якая пабуджае да чаго-н., садзейнічае росту, развіццю ў якой-н. галіне (высок.).
Навука — магутны р. прагрэсу.
|| памянш.рухавічо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рухаві́к, -ка́м., в разн. знач. дви́гатель;
○ р. уну́транага згара́ння — дви́гатель вну́треннего сгора́ния;
ве́чны р. — ве́чный дви́гатель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рухаві́к, ‑а, м.
1. Машына, якая ператварае які‑н. від энергіі ў механічную энергію; машына, якая прыводзіць у рух што‑н. Паравы рухавік. Рэактыўны рухавік. Дызельны рухавік.
2.чаго. Сіла, якая пабуджае да чаго‑н., садзейнічае росту, развіццю чаго‑н.
•••
Рухавік унутранага згарання — рухавік, у якім паліва згарае ўнутры цыліндра пад поршнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рухаві́кмтэх Mótor m -s, -tóren, Kráftmaschine f -, -n; Tríebwerk n -(e)s, -e;
бензі́навы рухаві́к Benzínmotor m, Óttomotor m;
рухаві́к уну́транага згара́ння Verbrénnungsmotor m;
карбюра́тарны рухаві́к Vergásermotor m;
раке́тны рухаві́к Rakétentriebwerk n -(e)s, -e;
2.перан Tríebkraft f -, -kräfte
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)