ру́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ру́дны ру́дная ру́днае ру́дныя
Р. ру́днага ру́днай
ру́днае		 ру́днага ру́дных
Д. ру́днаму ру́днай ру́днаму ру́дным
В. ру́дны (неадуш.)
ру́днага (адуш.)		 ру́дную ру́днае ру́дныя (неадуш.)
ру́дных (адуш.)
Т. ру́дным ру́днай
ру́днаю		 ру́дным ру́днымі
М. ру́дным ру́днай ру́дным ру́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

папрыпі́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыпісаць усіх, многіх або ўсё, многае. Папрыпісваць прозвішчы ў спісы. Папрыпісваць дапрызыўнікаў да прызыўных участкаў. □ Цар папрыпісваў іх [людзей] вёскамі да рудных промыслаў, прымушаючы адбываць прыгон. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шток, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑у. У геалогіі — адна з форм залягання горных парод, часцей масіўна-крышталічных парод, гіпсу, каменнай солі, радзей — рудных выкапняў.

2. ‑а. У тэхніцы — металічны цыліндрычны стрыжань, які злучае поршань рухавіка з паўзуном. Кулямёт быў разбіты ўшчэнт, ссечан кожух, нібы агнём перарэзаны шток. Федасеенка.

[Ням. Stock.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)