ру́дны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ру́дны |
ру́дная |
ру́днае |
ру́дныя |
| Р. |
ру́днага |
ру́днай
ру́днае |
ру́днага |
ру́дных |
| Д. |
ру́днаму |
ру́днай |
ру́днаму |
ру́дным |
| В. |
ру́дны (неадуш.)
ру́днага (адуш.) |
ру́дную |
ру́днае |
ру́дныя (неадуш.)
ру́дных (адуш.) |
| Т. |
ру́дным |
ру́днай
ру́днаю |
ру́дным |
ру́днымі |
| М. |
ру́дным |
ру́днай |
ру́дным |
ру́дных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зо́на ж. зо́на; полоса́;
з. ту́ндры — зо́на ту́ндры;
ру́дная з. — геол. ру́дная зо́на;
з. агню́ — воен. зо́на огня́;
○ без’я́дзерная з. — безъя́дерная зо́на;
з. адчужэ́ння — ж.-д. зо́на (полоса́) отчужде́ния;
дэмілітарызава́ная з. — демилитаризо́ванная зо́на;
мёртвая з. — мёртвая зо́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)