Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
lode
[loʊd]
n.
ру́дная жы́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
што́кверк
(ням. Stockwerk, ад Stock = сцябло + Werk = утварэнне)
тоўстая рудная жыла, ад якой адгаліноўваецца многа пражылак.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
зо́наж. зо́на; полоса́;
з. ту́ндры — зо́на ту́ндры;
ру́дная з. — геол.ру́дная зо́на;
з. агню́ — воен. зо́на огня́;
○ без’я́дзерная з. — безъя́дерная зо́на;
з. адчужэ́ння — ж.-д. зо́на (полоса́) отчужде́ния;
дэмілітарызава́ная з. — демилитаризо́ванная зо́на;
мёртвая з. — мёртвая зо́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ledge
[ledʒ]
n.
1) падвако́ньне n.
2) вы́ступ -у m. (скалы́)
3) ру́дная жы́ла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ру́дныгорн. Erz-; érzhaltig (якіўтрымліваеруду);
ру́дная жы́лаÉrzgang m -(e)s, -gänge;
ру́дны басе́йнÉrzgebiet n -(e)s, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ГО́РНАЯ ШО́РЫЯ,
сістэма сярэднягорных хрыбтоў і масіваў у гарах Паўд. Сібіры, у Кемераўскай вобл. Расіі. Населена адным са стараж. народаў Алтая — шорцамі. Займае адгор’і Салаірскага кража, Абаканскага хр. і Кузнецкага Алатау. Пераважаюць сярэдневышынныя горы (выш. да 1500—2000 м), на схілах тайга (піхта, елка, кедр, бяроза і інш.). Горная Шорыя — рудны раён; уключае Таштагольскае, Шэрэгешаўскае і інш. радовішчы лёгкаабагачальных магнетытавых руд. Ёсць радовішчы каменнага вугалю, золата, марганцавай руды і інш. Лясная прам-сць. Горная Шорыя — рудная база металургічных з-даў г. Новакузнецк.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕАФІЗІ́ЧНАЯ РАЗВЕ́ДКА,
геафізічныя метады пошукаў і разведкі, фізічныя метады даследавання будовы зямной кары з мэтай пошукаў і разведкі карысных выкапняў; раздзел геафізікі. Засн. на выкарыстанні адрозненняў фіз. уласцівасцей карысных выкапняў і ўмяшчальных горных парод. Пры геафізічнай разведцы выкарыстоўваюць метады і іх мадыфікацыі: гравітацыйны (даследуе шчыльнасць горных парод), магнітны (намагнічанасць), электрычны (удзельнае эл. супраціўленне), сейсмічны (хвалевае супраціўленне і хуткасць пашырэння сейсмічных хваль), радыеактыўны (радыеактыўнасць). Вымярэнні вядуцца з паверхні Зямлі (сушы і мора), з паветра і пад зямлёй (гл.Каратаж). У граві-, магніта-, электра- і радыёразведцы вымяраюць параметры прыродных геафіз. палёў, у сейсмаразведцы і некат. відах электраразведкі выкарыстоўваюць штучнае ўзбуджэнне палёў (праз выбухі ці вібрацыю, увядзенне ў глебу эл. току). Важная пошукавая прыкмета — геафізічныя анамаліі. Геафізічная разведка бывае прамой (выяўленне радовішча) і ўскоснай (выяўленне геал. умоў, з якімі звязаны карысныя выкапні). Метады даследавання будовы зямной кары, пошукаў і разведкі нафтавых і газавых радовішчаў распрацоўвае структурная геафізіка; пошукаў, разведкі і даследавання радовішчаў руд — рудная геафізіка; даследаванняў геал. разрэзу і тэхн. стану свідравіны — прамысл. Геафізіка.