ро́знае

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. ро́знае
Р. ро́знага
Д. ро́знаму
В. ро́знае
Т. ро́зным
М. ро́зным

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ро́знае сущ. ра́зное

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ро́зны ро́зная ро́знае ро́зныя
Р. ро́знага ро́знай
ро́знае
ро́знага ро́зных
Д. ро́знаму ро́знай ро́знаму ро́зным
В. ро́зны (неадуш.)
ро́знага (адуш.)
ро́зную ро́знае ро́зныя (неадуш.)
ро́зных (адуш.)
Т. ро́зным ро́знай
ро́знаю
ро́зным ро́знымі
М. ро́зным ро́знай ро́зным ро́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жале́ззе, -я, н., зб. (разм.).

Непатрэбныя жалезныя рэчы, жалезны лом.

Усюды валялася рознае ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ахра́п’е, -я, н., зб.

Бацвінне, капуснік, рознае агароднае зелле як корм для жывёлы.

Назбіраць ахрап’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́зное сущ. ро́знае, -нага ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Мяшаючы, злучыць разам рознае або памяняць месцамі часткі чаго-н. аднароднага.

П. пясок з цэментам.

П. паперы ў справе.

|| незак. пераме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

малаакрэ́слены, ‑ая, ‑ае.

Які дапускае рознае тлумачэнне або разуменне. Малаакрэсленае паняцце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барахло́, -а́, н., зб. (разм.).

1. Старыя непрыгодныя рэчы, а таксама што-н. дробязнае, нязначнае.

Мяхі з барахлом.

Вырабляць рознае б.

2. перан. Пра каго-, што-н. дрэннае (лаянк.).

Гэта не чалавек, а нейкае б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амафо́ны, ‑аў; адз. амафон, ‑а, м.

Спец. Словы, якія аднолькава гучаць, але маюць рознае напісанне (плод і плот).

[Ад грэч. honós — аднолькавы і phōnē — гук.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)