ро́дина в разн. знач. радзі́ма, -мы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радзі́ма ж., в разн. знач. ро́дина;

любо́ў да ~мы — любо́вь к ро́дине;

вёска Вя́зынка — р. Я́нкі Купа́лы — дере́вня Вя́зынка — ро́дина Я́нки Купа́лы;

друга́я р. — втора́я ро́дина;

стая́ць грудзьмі́ за ~му — стоя́ть гру́дью за ро́дину

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Радзі́на ’сям’я’, ’радня’, ’родзічы і сваякі’ (ТСБМ, Касп., Шн. 3, Ян., Янк., Мат. Гом.), родзі́на ’радня; нешта блізкае, падобнае’ (ТС), ’сям’я і сваякі’ (Варл.). Даўняе запазычанне з польскай мовы, фіксуецца ў Скарыны (Цвяткоў, Запіскі, 2, 63), параўн. польск. rodzina ’тс’ (< чэш. rodina), ст.-бел. родина.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́цькаўшчына ж.

1. оте́чество ср., отчи́зна;

2. (место, где родился и вырос кто-л.) ро́дина;

3. отцо́вское насле́дство

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ро́дзіна1 ’радня’ (Нас., Касп.; ганц., лун., ЛА, 3), ро́дзічка ’тс’ (віц., Хрэст. бел. дыял.). Да радзі́на, род (гл.).

Ро́дзіна2 ’сям’я, род’ (Жд. 3; беласт., віл., воран., Сл. ПЗБ) пад уплывам польск. rodzina ’сям’я’.

Ро́дзіна3 ’радзіма, бацькаўшчына, роднае месца’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ; ТС). Відавочна з рускай мовы, у якой ро́дина ’родная старонка’ упершыню сустракаецца ў Дзяржавіна. Параўн. радзіма (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

наш

1. (ж. и ср. на́ша) мест. притяж., м. наш;

н. край — наш край;

на́ша магу́тная радзі́ма — на́ша могу́чая ро́дина;

на́ша дабро́ — на́ше добро́;

2. в знач. сущ., разг. (начальник, хозяин) наш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

второ́й в разн. знач. другі́;

второ́й год другі́ год;

на второ́м пла́не на другі́м пла́не;

второ́й сорт другі́ сорт;

втора́я ро́дина друга́я радзі́ма;

втора́я мо́лодость друга́я маладо́сць;

до вторы́х петухо́в (просиде́ть, проговори́ть) да другі́х пе́ўняў (прасе́дзець, прагавары́ць);

из вторы́х рук (узна́ть, получи́ть) з другі́х рук (даве́дацца, атрыма́ць);

игра́ть втору́ю скри́пку ігра́ць другу́ю скры́пку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мать ма́ці, род. ма́ці и ма́церы ж., ма́тка, -кі ж.; мн. ма́ці нескл., ма́ткі, -так, разг. мацяркі́, -ро́к;

крёстная мать хрышчо́ная (хро́сная) ма́ці;

посажённая посажёная мать пасаджо́ная ма́ці;

показа́ть ку́зькину мать даць ды́хту;

в чём мать родила́ у чым ма́ці нарадзі́ла;

всоса́ть с молоко́м ма́тери усмакта́ць з малако́м ма́ці;

мать честна́я! ма́тухны мае́!;

ро́дина-мать радзі́ма-ма́ці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наш

1. мест., м. наш (ж., ср. на́ша, мн. на́шы);

на́ша могу́чая Ро́дина на́ша магу́тная Радзі́ма;

у них о́пыта бо́льше нашего у іх во́пыту больш, чым у нас;

2. сущ. наш, -шага м., мн. на́шы, -шых;

поживёшь у наших пажыве́ш у на́шых;

он стал нашим ён стаў (зрабі́ўся) на́шым;

наша взяла́! на́ша ўзяло́!;

и нашим и ва́шим і на́шым і ва́шым;

наше вам (почте́ние) шутл. на́ша вам шанава́нне (пава́га, прывіта́нне);

не ме́ньше нашего не менш, як у нас, не менш за нас;

это не наше де́ло (нас не каса́ется) гэ́та не на́ша спра́ва;

поживи́те с наше пажыві́це з на́ша (сто́лькі, як мы);

по-нашему па-на́шаму;

знай наших! ве́дай (знай) на́шых!;

бо́льше нашего больш, як у нас, больш за нас;

пусть зна́ют наших няха́й ве́даюць (зна́юць) на́шых;

наш брат (челове́к) наш брат (чалаве́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

другі́

1. второ́й;

д. клас — второ́й класс;

о́га кастры́чніка — второ́го октября́;

2. (повторный) второ́й, втори́чный;

д. прые́зд — второ́й (втори́чный) прие́зд;

3. (при противоположении или перечислении) друго́й, ино́й;

аднаму́ чалаве́ку го́рача, а ~го́му хо́ладна — одному́ челове́ку жа́рко, а друго́му хо́лодно; ино́му челове́ку жа́рко, а ино́му хо́лодно;

4. (второстепенный, не главный) второ́й;

на ~гі́х ро́лях — на вторы́х роля́х;

на ~гі́м пла́не — на второ́м пла́не;

5. (заменяющий первого, настоящего) второ́й;

а́я радзі́ма — втора́я ро́дина;

6. (следующий после первого) друго́й, сле́дующий;

д. раз, ~гім ра́зам — в друго́й (в сле́дующий) раз;

7. в знач. сущ. друго́й, ино́й;

да ~го́га прышэ́сцяирон. до второ́го прише́ствия;

і́м на́варатам — второ́й раз, втори́чно, повто́рно;

а́я нату́ра — втора́я нату́ра;

а́я маладо́сць — втора́я мо́лодость;

адзі́н друго́га ва́рты — друг дру́га сто́ят; два сапога́ па́ра;

ігра́ць другу́ю скры́пку — игра́ть втору́ю скри́пку;

з другі́х рук (даве́дацца, атрыма́ць) — из вторы́х рук (узна́ть, получи́ть);

дзень-д. — день-друго́й;

адзі́н за другі́м — друг за дру́гом, оди́н за други́м, гусько́м;

о́е дыха́нне — второ́е дыха́ние;

да другі́х пе́ўняў (прасе́дзець, прагавары́ць) — до вторы́х петухо́в (просиде́ть, проговори́ть);

адна́ нага́ тут, друга́я там — одна́ нога́ здесь, друга́я там;

у адно́ ву́ха ўвайшло́, а ў друго́е вы́йшлапогов. в одно́ у́хо вошло́, а в друго́е вы́шло;

не капа́й друго́му я́мы, сам ува́лішся ў яе́посл. не рой друго́му я́мы, сам в неё упадёшь;

сам не гам і друго́му не дампогов. соба́ка на се́не;

пашлі́ дурно́га, а за ім ~го́гапосл. дурака́ пошлёшь, а за ним и сам пойдёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)