ри́кша ры́кша, -шы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́кша м., ж. ри́кша

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ры́кша ’чалавек, які запрогшыся ў каляску, перавозіць седакоў і грузы’ (ТСБМ). З япон. (dzin) rikisia праз пасрэдніцтва рускай, параўн. рус. ри́кша ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)