ржа́вы гл. іржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ржа́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ржа́вы ржа́вая ржа́вае ржа́выя
Р. ржа́вага ржа́вай
ржа́вае		 ржа́вага ржа́вых
Д. ржа́ваму ржа́вай ржа́ваму ржа́вым
В. ржа́вы (неадуш.)
ржа́вага (адуш.)		 ржа́вую ржа́вае ржа́выя (неадуш.)
ржа́вых (адуш.)
Т. ржа́вым ржа́вай
ржа́ваю		 ржа́вым ржа́вымі
М. ржа́вым ржа́вай ржа́вым ржа́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ржа́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ржа́вы ржа́вая ржа́вае ржа́выя
Р. ржа́вага ржа́вай
ржа́вае		 ржа́вага ржа́вых
Д. ржа́ваму ржа́вай ржа́ваму ржа́вым
В. ржа́вы (неадуш.)
ржа́вага (адуш.)		 ржа́вую ржа́вае ржа́выя (неадуш.)
ржа́вых (адуш.)
Т. ржа́вым ржа́вай
ржа́ваю		 ржа́вым ржа́вымі
М. ржа́вым ржа́вай ржа́вым ржа́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ржа́вы

1. в разн. знач. ржа́вый;

2. заржаве́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ржа́вы,

гл. іржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іржа́вы і (пасля галосных) ржа́вы, -ая, -ае.

1. Пакрыты ржой, які змяшчае ў сабе вокіслы жалеза.

І. замок.

Іржавая вада.

2. Чырвона-буры, колеру ржы.

І. колер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іржа́вы і ржа́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Пакрыты ржой; заржавелы. Іржавы замок. Іржавае жалеза. □ Іржавы манеўравы паравоз пачынае дрыжэць усім сваім старым нутром. Лынькоў. У сцяну ля акна дробна, часта стукае аканіца і паціху тоненька пішчыць іржавымі завескамі. Галавач. // Які ўтварыўся ад іржы, з іржы. Іржавыя плямы.

2. Бурага колеру ад прымесі вокіслаў жалеза (пра балотную ваду). З незвычайным страхам ступалі немцы ў іржавую ваду, грузнучы па пояс у халодную і слізкую дрыгву. Шамякін. // З такой вадой (пра балота, рэчку). Там было тарфяное балота, праз якое цякла павольна ржавая рачулка. Чорны. Грэбелька раптам перарывалася, далей была густая ржавая твань. Мележ. // Прыпсаваны, які мае колер іржы. Іржавы селядзец. □ Хата сустрэла мяне цішынёй і запусценнем. Непрыбраны стол. Брудныя талеркі. Іржавая рыба ў кансервавых банках. Савіцкі.

3. Разм. Чырвона-буры, колеру ржы. Снарады і бомбы ўсю.. [зямлю] перарылі, спустошылі, пакрылі чорнымі ды ржавымі выпалінамі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заржа́ўлены, -ая, -ае.

Заржавелы, ржавы.

З. цвік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заржаве́лы, -ая, -ае.

Пакрыты ржой, ржавы.

З. дрот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ржа́вый іржа́вы, (после гласных) ржа́вы;

ржа́вый гвоздь іржа́вы цвік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)