раўнаме́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнаме́рны раўнаме́рная раўнаме́рнае раўнаме́рныя
Р. раўнаме́рнага раўнаме́рнай
раўнаме́рнае		 раўнаме́рнага раўнаме́рных
Д. раўнаме́рнаму раўнаме́рнай раўнаме́рнаму раўнаме́рным
В. раўнаме́рны (неадуш.)
раўнаме́рнага (адуш.)		 раўнаме́рную раўнаме́рнае раўнаме́рныя (неадуш.)
раўнаме́рных (адуш.)
Т. раўнаме́рным раўнаме́рнай
раўнаме́рнаю		 раўнаме́рным раўнаме́рнымі
М. раўнаме́рным раўнаме́рнай раўнаме́рным раўнаме́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавы, пастаянны ў якіх-н. адносінах на ўсім працягу, ва ўсіх сваіх частках.

Р. стук сэрца.

Раўнамерная хада.

|| наз. раўнаме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўнаме́рны равноме́рный;

~ная ско́расць — физ. равноме́рная ско́рость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раўнаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Аднолькавы, пастаянны ў якіх‑н. адносінах на ўсім працягу, ва ўсіх сваіх частках. Раўнамерныя крокі. Раўнамерны рух. □ Раўнамернае дыханне заснуўшых людзей нібы калыша змрочную цішыню зямлянкі. Лынькоў. З млына даносіўся раўнамерны перастук і скрыгатанне паставаў. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

махаві́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Кола, якое забяспечвае раўнамерны рух механізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аднаме́рны, -ая, -ае.

Аднолькавай меры, працягласці; раўнамерны.

Аднамерныя адрэзкі.

|| наз. аднаме́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

равноме́рный раўнаме́рны;

равноме́рная ско́рость физ. раўнаме́рная ско́расць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рытмі́чны, -ая, -ае.

1. гл. рытм.

2. Падпарадкаваны рытму (у 1 знач.), які раўнамерна чаргуецца.

Рытмічныя рухі.

Рытмічная гімнастыка.

3. перан. Раўнамерны, зладжаны.

Рытмічная праца заводаў.

|| наз. рытмі́чнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўна... (гл. роўна...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «роўна...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: раўнамерны, раўназначны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рытмі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Падпарадкаваны рытму, які адбываецца ў пэўным рытме; раўнамерны. Рытмічныя рухі. □ Уключылі маторы, майстэрня напоўнілася зладжаным рытмічным шумам. Даніленка.

2. Які мае адносіны да рытмікі (у 3 знач.). Рытмічныя практыкаванні. Рытмічныя рухі. Рытмічная музыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)