раўнале́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раўнале́жны раўнале́жная раўнале́жнае раўнале́жныя
Р. раўнале́жнага раўнале́жнай
раўнале́жнае		 раўнале́жнага раўнале́жных
Д. раўнале́жнаму раўнале́жнай раўнале́жнаму раўнале́жным
В. раўнале́жны (неадуш.)
раўнале́жнага (адуш.)		 раўнале́жную раўнале́жнае раўнале́жныя (неадуш.)
раўнале́жных (адуш.)
Т. раўнале́жным раўнале́жнай
раўнале́жнаю		 раўнале́жным раўнале́жнымі
М. раўнале́жным раўнале́жнай раўнале́жным раўнале́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раўнале́жны, -ая, -ае.

1. Які ва ўсіх сваіх пунктах аднолькава аддалены ад іншага; паралельны.

Раўналежныя лініі.

2. Які супадае з іншым; аднолькавы.

Раўналежныя з’явы.

|| наз. раўнале́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўнале́жны паралле́льный;

~ныя з’я́вы — паралле́льныя явле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раўнале́жны, ‑ая, ‑ае.

1. Размешчаны ў адным кірунку з чым‑н.; які па ўсёй сваёй даўжыні знаходзіцца на роўнай адлегласці ад чаго‑н. Раўналежныя лініі. □ Тут якраз ішла вялікая грунтавая дарога, раўналежная да шашы. Чорны.

2. Які супадае з іншым; аднолькавы. Раўналежныя з’явы. Раўналежныя тэксты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паралле́льный

1. парале́льны;

паралле́льные ли́нии парале́льныя лі́ніі;

паралле́льные бру́сья спорт. парале́льныя брусы́;

паралле́льные кла́ссы школьн. парале́льныя кла́сы;

2. перен. парале́льны; раўнале́жны; адначасо́вы, аднача́сны;

паралле́льные явле́ния парале́льныя (раўнале́жныя) з’я́вы;

паралле́льное соедине́ние эл. парале́льнае злучэ́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)