раё́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
раё́н |
раё́ны |
| Р. |
раё́на |
раё́наў |
| Д. |
раё́ну |
раё́нам |
| В. |
раё́н |
раё́ны |
| Т. |
раё́нам |
раё́намі |
| М. |
раё́не |
раё́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
насе́льніцтва, -а, н.
Жыхары якога-н. месца (краіны, горада і пад.).
Н. раёна.
Перапіс насельніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папрысыла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., каго-што.
Прыслаць усё, многае або ўсіх, многіх.
П. маладых спецыялістаў у гаспадаркі раёна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
схематы́чны, -ая, -ае.
1. Які з’яўляецца схемай (у 1 знач.).
Схематычная карта раёна.
2. Паказаны ў агульным, спрошчаным выглядзе.
Схематычнае апісанне.
|| наз. схематы́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бу́дучыня, -і, ж.
1. Стан, становішча чаго-н. у будучым.
Б. раёна.
2. Часы, падзеі, якія прыйдуць на змену цяперашнім.
Шчаслівая б.
3. Будучае пакаленне.
Дзеці — наша б.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інфраструкту́ра, -ы, ж. (спец.).
Комплекс узаемазвязаных структур або аб’ектаў абслугоўвання, якія складаюць і (або) забяспечваюць аснову функцыянавання сістэмы.
І. раёна.
Сацыяльная і.
Ваенная і.
|| прым. інфраструкту́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зе́мскі, -ая, -ае.
1. гл. земства.
2. Агульнадзяржаўны (гіст.).
Земскае апалчэнне.
○
Земскі начальнік — у царскай Расіі — чыноўнік з судова-адміністрацыйнай і паліцэйскай уладай, кіраўнік сялянскага насельніцтва пэўнага раёна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пракуро́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Асоба, якая ажыццяўляе дзяржаўны нагляд за дакладным выкананнем законаў.
П. раёна.
2. Дзяржаўны абвінаваўца на судзе.
|| прым. пракуро́рскі, -ая, -ае.
П. нагляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
райцэ́нтр, ‑а, м.
Горад або пасёлак гарадскога тыпу, які з’яўляецца цэнтрам раёна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́стаў, -тава, мн. -тавы, -таваў, м. (гіст.).
1. Паліцэйская пасада невялікага адміністрацыйнага раёна.
Участковы п.
Станавы п.
2. У Расійскай дзяржаве да 1917 г.: службовая асоба, прыстаўленая да каго-, чаго-н. для нагляду.
○
Судовы прыстаў — судовы выканаўца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)