рачу́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Невялікая рэчка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рачу́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рачу́лка рачу́лкі
Р. рачу́лкі рачу́лак
Д. рачу́лцы рачу́лкам
В. рачу́лку рачу́лкі
Т. рачу́лкай
рачу́лкаю		 рачу́лкамі
М. рачу́лцы рачу́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рачу́лка ж., уменьш.

1. речу́шка;

2. пренебр. речо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рачу́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, Р мн. ‑лак; ж.

Памянш.-ласк. да рака; маленькая рака. За горадам да стромкага берагу Выпі, маленькай, але імклівай рачулкі, прыляпіўся стары, пахілы млын. Асіпенка. Невялічкая рачулка абгінала крайнюю хату і імкліва несла сваю ваду пад масток на чыгунцы. Федасеенка. Нечакана снег узяўся вадою і нашая Рагазінка — ціхая рачулка-балацянка — да таго расшугалася, што затапіла ўсё балота, аж да самых платоў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́хлы, -ая, -ае.

1. Празмерна сухі.

Перасохлае сена.

Перасохлыя губы.

2. Які стаў бязводным.

Перасохлая рачулка.

|| наз. перасо́хласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

речо́нка разг., уничиж. рачу́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

речу́шка разг., уменьш.-ласк. рачу́лка, -кі ж., рэ́чачка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лог, ‑у, м.

Шырокі і доўгі яр з адхоннымі схіламі. За логам, дзе рос алешнік і цякла рачулка, на горцы раскінуўся маёнтак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнале́ссе, ‑я, н.

Лес, у якім растуць розныя пароды дрэў. Вада блізка — калодзеж на ўскраіне вострава — там, дзе сасняк пераходзіць у разналессе, і рачулка балотная побач. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасо́хлы, ‑ая, ‑ае.

1. Празмерна сухі. Перасохлае сена. Перасохлыя губы. □ На перасохлым дарожным пяску пад дубамі непарушна ляжалі .. чорныя цені. Галавач.

2. Які стаў бязводным. Перасохлая рачулка. Перасохлы лужок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)