расчу́лены, -ая, -ае.

Прыемна ўсхваляваны і замілаваны; які паддаўся чуллівасці; які выражае спагаду, спачуванне.

Расчулена (прысл.) дзякаваць.

Р. чалавек.

Р. голас.

|| наз. расчу́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расчу́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчу́лены расчу́леная расчу́ленае расчу́леныя
Р. расчу́ленага расчу́ленай
расчу́ленае		 расчу́ленага расчу́леных
Д. расчу́ленаму расчу́ленай расчу́ленаму расчу́леным
В. расчу́лены (неадуш.)
расчу́ленага (адуш.)		 расчу́леную расчу́ленае расчу́леныя (неадуш.)
расчу́леных (адуш.)
Т. расчу́леным расчу́ленай
расчу́ленаю		 расчу́леным расчу́ленымі
М. расчу́леным расчу́ленай расчу́леным расчу́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчу́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчу́лены расчу́леная расчу́ленае расчу́леныя
Р. расчу́ленага расчу́ленай
расчу́ленае		 расчу́ленага расчу́леных
Д. расчу́ленаму расчу́ленай расчу́ленаму расчу́леным
В. расчу́лены (неадуш.)
расчу́ленага (адуш.)		 расчу́леную расчу́ленае расчу́леныя (неадуш.)
расчу́леных (адуш.)
Т. расчу́леным расчу́ленай
расчу́ленаю		 расчу́леным расчу́ленымі
М. расчу́леным расчу́ленай расчу́леным расчу́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчу́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расчу́лены расчу́леная расчу́ленае расчу́леныя
Р. расчу́ленага расчу́ленай
расчу́ленае		 расчу́ленага расчу́леных
Д. расчу́ленаму расчу́ленай расчу́ленаму расчу́леным
В. расчу́лены (неадуш.)
расчу́ленага (адуш.)		 расчу́леную расчу́ленае расчу́леныя (неадуш.)
расчу́леных (адуш.)
Т. расчу́леным расчу́ленай
расчу́ленаю		 расчу́леным расчу́ленымі
М. расчу́леным расчу́ленай расчу́леным расчу́леных

Кароткая форма: расчу́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расчу́лены растро́ганный, тро́нутый, умилённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расчу́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расчуліць.

2. у знач. прым. Прыемна ўсхваляваны. — Іван Міхайлавіч, любы вы мой... — толькі і змог адказаць расчулены дырэктар, прытуліўшы шчаку да суконнага пінжака брыгадзіра. Б. Стральцоў. Расчуленая Аксіння, якую Надзя ўпершыню назвала не проста цёткай, а Аксінняй Захараўнай, пацалавала яе. Лынькоў. // Які паддаўся жалю, чуллівасці. [Марак], расчулены, выняў маленькі кашалёк, пакапаўся ў ім і нечакана падарыў дарагую манету. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растро́ганный расчу́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́лобленный разжа́лены, расчу́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

умилённый замілава́ны; расчу́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжа́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад разжаліць.

2. у знач. прым. Які паддаўся жалю, чуллівасці; расчулены. Разжалены бацька пашкадаваў сына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)