назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расхіна́ння | |
| расхіна́нню | |
| расхіна́ннем | |
| расхіна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расхіна́ння | |
| расхіна́нню | |
| расхіна́ннем | |
| расхіна́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты;
1. што. Адвесці ў бакі, адхінуць захінутае; распасцерці.
2. што. Раскрыць (дзверы, акно, заслону
3. што. Разгарнуць (што
4. каго-што. Прымусіць расступіцца.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздви́жка
1. рассо́ўванне, -ння
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раздвига́ние
1. рассо́ўванне, -ння
2.
3. расшырэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)