расхіна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. расхіна́нне
Р. расхіна́ння
Д. расхіна́нню
В. расхіна́нне
Т. расхіна́ннем
М. расхіна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

расхіна́нне ср. раздвига́ние; раздви́жка ж.; распа́хивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак.

1. што. Адвесці ў бакі, адхінуць захінутае; распасцерці.

Р. полы плашча.

Р. кусты.

2. што. Раскрыць (дзверы, акно, заслону і пад.).

3. што. Разгарнуць (што-н. загорнутае, складзенае, скручанае).

Р. торбу са снеданнем.

4. каго-што. Прымусіць расступіцца.

Р. натоўп.

|| незак. расхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. расхіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́хиваниеII

1. расчыня́нне, -ння ср.;

2. расхіна́нне, -ння ср.; см. распа́хиватьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздви́жка ж.

1. рассо́ўванне, -ння ср., расстаўля́нне, -ння ср.;

2. расхіна́нне, -ння ср.; см. раздвига́ть 1, 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раздвига́ние

1. рассо́ўванне, -ння ср., расстаўля́нне, -ння ср.;

2. расхіна́нне, -ння ср.;

3. расшырэ́нне, -ння ср., пашырэ́нне, -ння ср.; см. раздвига́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)