растра́ціць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. растра́чу растра́цім
2-я ас. растра́ціш растра́ціце
3-я ас. растра́ціць растра́цяць
Прошлы час
м. растра́ціў растра́цілі
ж. растра́ціла
н. растра́ціла
Загадны лад
2-я ас. растра́ць растра́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час растра́ціўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

растра́ціць, -а́чу, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

1. Расходаваць, патраціць.

Р. стыпендыю.

2. перан. Патраціць на што-н. дробнае, пустое, непрыстойнае (сілы, пачуцці і пад.).

Р. здароўе.

Р. энергію.

3. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш.)

Р. казённыя грошы.

|| незак. растра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. растра́чванне, -я, н. і растра́та, -ы, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́ціць сов.

1. растра́тить; израсхо́довать, издержа́ть; (попусту — ещё) расточи́ть;

2. перен. растра́тить;

р. сі́лы — растра́тить си́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растра́ціць, ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак., што.

1. Расходаваць, патраціць (грошы, капітал і пад.). [Міхась:] — У мяне з грашыма тугавата, дзядзька. Аванс увесь па дарозе растраціў. Лупсякоў. // перан. Патраціць (фізічныя і душэўныя сілы) на што‑н. дробнае, пустое, непрыстойнае. Малады яшчэ гадамі, .. [Паходня] ужо шмат перажыў, але не растраціў, а як бы накапіў энергію, каб аддаваць яе той справе, якую яму даручыць партыя. Хадкевіч. Сіл не растраціў, свой збярог агонь. Іду, паклаўшы сэрца на далонь, Насустрач навальніцам і падзеям. А. Александровіч.

2. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш.). Растраціць казённыя грошы.

3. Страціць паступова. [Хана] дарогаю растраціла ўсіх сваіх небаракаў-родных. Чорны. [Антанюк:] — З-за свайго характару ты растраціла сяброў. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшэ́йгаць, -аю, -аеш, -ае; -аны: зак., што (разм.).

Растраціць.

Р. грошы.

|| незак. расшэ́йгваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́тить сов., прям., перен. растра́ціць;

растра́тить все свои́ де́ньги растра́ціць усе́ свае́ гро́шы;

растра́тить си́лы перен. растра́ціць сі́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

растра́та, -ы, ДМ -ра́це, мн. -ы, -ра́т, ж.

1. гл. растраціць.

2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.

Пакрыць растрату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбаза́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго-што (разм., неадабр.).

Легкадумна, не па-гаспадарску распрадаць, раздаць, растраціць.

Р. маёмасць.

|| незак. разбаза́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разгубі́ць, -гублю́, -гу́біш, -гу́біць; -гу́блены; зак., каго-што.

Пагубляць, растраціць паступова (многіх, многае).

Р. рэчы.

Р. сяброў.

Р. веды.

|| незак. разгу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да растраціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)