растра́ ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз.
мн.
1-я ас.
растра́ чу
растра́ цім
2-я ас.
растра́ ціш
растра́ ціце
3-я ас.
растра́ ціць
растра́ цяць
Прошлы час
м.
растра́ ціў
растра́ цілі
ж.
растра́ ціла
н.
растра́ ціла
Загадны лад
2-я ас.
растра́ ць
растра́ цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час
растра́ ціўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
растра́ ціць , -а́ чу, -а́ ціш, -а́ ціць; -а́ чаны; зак. , што.
1. Расходаваць, патраціць.
Р. стыпендыю.
2. перан. Патраціць на што-н. дробнае, пустое, непрыстойнае (сілы, пачуцці і пад. ).
Р. здароўе.
Р. энергію.
3. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш. )
Р. казённыя грошы.
|| незак. растра́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
|| наз. растра́ чванне , -я, н. і растра́ та , -ы, ж. (да 3 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растра́ ціць сов.
1. растра́ тить; израсхо́ довать, издержа́ ть; (попусту — ещё ) расточи́ ть;
2. перен. растра́ тить;
р. сі́ лы — растра́ тить си́ лы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растра́ ціць , ‑трачу, ‑траціш, ‑траціць; зак. , што .
1. Расходаваць, патраціць (грошы, капітал і пад.). [Міхась:] — У мяне з грашыма тугавата, дзядзька. Аванс увесь па дарозе растраціў. Лупсякоў . // перан. Патраціць (фізічныя і душэўныя сілы) на што‑н. дробнае, пустое, непрыстойнае. Малады яшчэ гадамі, .. [Паходня] ужо шмат перажыў, але не растраціў, а як бы накапіў энергію, каб аддаваць яе той справе, якую яму даручыць партыя. Хадкевіч . Сіл не растраціў, свой збярог агонь. Іду, паклаўшы сэрца на далонь, Насустрач навальніцам і падзеям. А. Александровіч .
2. Незаконна расходаваць (грошы, маёмасць і інш.). Растраціць казённыя грошы.
3. Страціць паступова. [Хана] дарогаю растраціла ўсіх сваіх небаракаў-родных. Чорны . [Антанюк:] — З-за свайго характару ты растраціла сяброў. Шамякін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
растра́ ціць , растра́ чваць
1. (грошы, капітал ) á usgeben* vt , verá usgaben vt ; verschlé udern vt (іран. );
2. юрыд. (незаконна расходаваць ) verú ntreuen vt , unterschlá gen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
расшэ́ йгаць , -аю, -аеш, -ае; -аны: зак. , што (разм. ).
Растраціць .
Р. грошы.
|| незак. расшэ́ йгваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
растра́ тить сов. , прям. , перен. растра́ ціць ;
растра́ тить все свои́ де́ ньги растра́ ціць усе́ свае́ гро́ шы;
растра́ тить си́ лы перен. растра́ ціць сі́ лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растра́ та , -ы, Д М -ра́ це, мн. -ы, -ра́ т, ж.
1. гл. растраціць .
2. Незаконна растрачаная сума, маёмасць.
Пакрыць растрату.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разбаза́ рыць , -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак. , каго-што (разм. , неадабр. ).
Легкадумна, не па-гаспадарску распрадаць, раздаць, растраціць .
Р. маёмасць.
|| незак. разбаза́ рваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разгубі́ ць , -гублю́ , -гу́ біш, -гу́ біць; -гу́ блены; зак. , каго-што.
Пагубляць, растраціць паступова (многіх, многае).
Р. рэчы.
Р. сяброў.
Р. веды.
|| незак. разгу́ бліваць , -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)