Verbum

анлайнавы слоўнік

рассяка́ць гл. рассячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассяка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рассяка́ць несов., в разн. знач. рассека́ть; (рубя, разделять на части — ещё) разруба́ть; см. рассячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассячы, рассекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассячы́ і рассе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак.

1. каго-што. Секучы, раздзяліць на часткі.

Р. палена.

2. што. Нанесці глыбокую рану, парэз чым-н. вострым.

Р. палец.

Р. нагу.

3. перан., што. Моцным рухам прарэзаць, раздзяліць, раз’яднаць.

Баржа рассекла водную гладзь.

Рака рассекла луг на дзве часткі.

Р. армію праціўніка.

|| незак. рассяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. рассяка́нне, -я, н. і рассячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разруба́ть несов. рассяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассека́ть несов., прям., перен. рассяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяка́нне ср. рассека́ние; рассече́ние; разруба́ние; см. рассяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяка́цца несов., страд. рассека́ться; разруба́ться; см. рассяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рассяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассякаць — рассячы, рассекчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)