расслаўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
расслаўля́ю |
расслаўля́ем |
| 2-я ас. |
расслаўля́еш |
расслаўля́еце |
| 3-я ас. |
расслаўля́е |
расслаўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
расслаўля́ў |
расслаўля́лі |
| ж. |
расслаўля́ла |
| н. |
расслаўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
расслаўля́й |
расслаўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
расслаўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
расслаўля́ць несов., разг. расславля́ть; см. рассла́віць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расслаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да расславіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ў; -ла́ўлены; зак., каго-што (разм.).
1. Моцна расхваліць каго-, што-н.; уславіць
Р. подзвігі герояў.
2. Распусціць чуткі, плёткі пра каго-, што-н.
Р. па ўсім сяле.
|| незак. расслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расславля́ть несов., разг. расслаўля́ць; (распускать слух) распуска́ць (чу́тку); см. рассла́вить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)