рассе́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассе́чаны |
рассе́чаная |
рассе́чанае |
рассе́чаныя |
| Р. |
рассе́чанага |
рассе́чанай рассе́чанае |
рассе́чанага |
рассе́чаных |
| Д. |
рассе́чанаму |
рассе́чанай |
рассе́чанаму |
рассе́чаным |
| В. |
рассе́чаны (неадуш.) рассе́чанага (адуш.) |
рассе́чаную |
рассе́чанае |
рассе́чаныя (неадуш.) рассе́чаных (адуш.) |
| Т. |
рассе́чаным |
рассе́чанай рассе́чанаю |
рассе́чаным |
рассе́чанымі |
| М. |
рассе́чаным |
рассе́чанай |
рассе́чаным |
рассе́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассе́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
рассе́чаны |
рассе́чаная |
рассе́чанае |
рассе́чаныя |
| Р. |
рассе́чанага |
рассе́чанай рассе́чанае |
рассе́чанага |
рассе́чаных |
| Д. |
рассе́чанаму |
рассе́чанай |
рассе́чанаму |
рассе́чаным |
| В. |
рассе́чаны (неадуш.) рассе́чанага (адуш.) |
рассе́чаную |
рассе́чанае |
рассе́чаныя (неадуш.) рассе́чаных (адуш.) |
| Т. |
рассе́чаным |
рассе́чанай рассе́чанаю |
рассе́чаным |
рассе́чанымі |
| М. |
рассе́чаным |
рассе́чанай |
рассе́чаным |
рассе́чаных |
Кароткая форма: рассе́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рассе́чаны рассечённый; разру́бленный; см. рассячы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассе́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад рассячы, рассекчы.
2. у знач. прым. З ранай, нанесенай чым‑н. вострым; з рубцом ад такой раны. Ад усяго перажытага за гэты дзень у мяне ўсё яшчэ кружыцца, пабольвае галава. Шчыміць, торгае рассечанае брыво. Місько. У Саўкаву леснічоўку траплялі і тыя, каго цар збіраўся загнаць.. у ваенныя казармы. Сярод іх быў і добры Язэпаў знаёмы — Пятрок, хлапец з рассечанаю шчакою з маёнтка пана Жардзецкага. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
па́льчата-рассе́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
па́льчата-рассе́чаны |
па́льчата-рассе́чаная |
па́льчата-рассе́чанае |
па́льчата-рассе́чаныя |
| Р. |
па́льчата-рассе́чанага |
па́льчата-рассе́чанай па́льчата-рассе́чанае |
па́льчата-рассе́чанага |
па́льчата-рассе́чаных |
| Д. |
па́льчата-рассе́чанаму |
па́льчата-рассе́чанай |
па́льчата-рассе́чанаму |
па́льчата-рассе́чаным |
| В. |
па́льчата-рассе́чаны (неадуш.) па́льчата-рассе́чанага (адуш.) |
па́льчата-рассе́чаную |
па́льчата-рассе́чанае |
па́льчата-рассе́чаныя (неадуш.) па́льчата-рассе́чаных (адуш.) |
| Т. |
па́льчата-рассе́чаным |
па́льчата-рассе́чанай па́льчата-рассе́чанаю |
па́льчата-рассе́чаным |
па́льчата-рассе́чанымі |
| М. |
па́льчата-рассе́чаным |
па́льчата-рассе́чанай |
па́льчата-рассе́чаным |
па́льчата-рассе́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пе́рыста-рассе́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пе́рыста-рассе́чаны |
пе́рыста-рассе́чаная |
пе́рыста-рассе́чанае |
пе́рыста-рассе́чаныя |
| Р. |
пе́рыста-рассе́чанага |
пе́рыста-рассе́чанай пе́рыста-рассе́чанае |
пе́рыста-рассе́чанага |
пе́рыста-рассе́чаных |
| Д. |
пе́рыста-рассе́чанаму |
пе́рыста-рассе́чанай |
пе́рыста-рассе́чанаму |
пе́рыста-рассе́чаным |
| В. |
пе́рыста-рассе́чаны (неадуш.) пе́рыста-рассе́чанага (адуш.) |
пе́рыста-рассе́чаную |
пе́рыста-рассе́чанае |
пе́рыста-рассе́чаныя (неадуш.) пе́рыста-рассе́чаных (адуш.) |
| Т. |
пе́рыста-рассе́чаным |
пе́рыста-рассе́чанай пе́рыста-рассе́чанаю |
пе́рыста-рассе́чаным |
пе́рыста-рассе́чанымі |
| М. |
пе́рыста-рассе́чаным |
пе́рыста-рассе́чанай |
пе́рыста-рассе́чаным |
пе́рыста-рассе́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
разру́бленный рассе́чаны, мног. парассяка́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассечённый рассе́чаны, мног. парассяка́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскро́енный
1. раскро́ены;
2. рассе́чаны, раскаве́лены; см. раскрои́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Разатну́ць (разотну́ць) ’рассекчы адным узмахам’ (Нас.), расціна́ць ’рассякаць папалам’, разотну́тый ’рассечаны напалову адным узмахам’ (Нас.). Ад раз- і тну́ць ’ударыць’, ’укусіць’, гл. цяць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)