распу́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. распу́шваю распу́шваем
2-я ас. распу́шваеш распу́шваеце
3-я ас. распу́швае распу́шваюць
Прошлы час
м. распу́шваў распу́швалі
ж. распу́швала
н. распу́швала
Загадны лад
2-я ас. распу́швай распу́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час распу́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распу́шваць несов. распуша́ть, пуши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да распушыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)