раскі́дваць гл. раскідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскі́дваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскі́дваю раскі́дваем
2-я ас. раскі́дваеш раскі́дваеце
3-я ас. раскі́двае раскі́дваюць
Прошлы час
м. раскі́дваў раскі́двалі
ж. раскі́двала
н. раскі́двала
Загадны лад
2-я ас. раскі́двай раскі́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскі́дваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскі́дваць несов., см. раскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Кі́даючы, размясціць у розных месцах па паверхні або пакласці ў беспарадку.

Р. сена.

2. перан., каго-што. Прымусіць разысціся, раз’ехацца ў розных напрамках; размясціць у розных месцах.

Жыццё раскідала сяброў па свеце.

3. што. Разбурыць, разваліць.

Р. старую хату.

4. што. Дарэмна патраціць.

Куды грошы раскідаў — не ведаю.

5. што. Праараць уроскідку.

Р. дзве паласы.

|| незак. раскіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскіда́нне, -я, н., раскі́дванне, -я, н. і ро́скід, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размётыва́ть несов. раскіда́ць, раскі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскідваць — раскі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшвы́ривать несов., разг. раскіда́ць, раскі́дваць, шпурля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раски́дыватьI несов. (разбрасывать), в разн. знач. раскіда́ць, раскі́дваць;

раски́дывать ка́мни раскіда́ць (раскі́дваць) камяні́ (каме́нне).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбра́сывать несов., в разн. знач. раскіда́ць, раскі́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)