раскі́даны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскі́даны раскі́даная раскі́данае раскі́даныя
Р. раскі́данага раскі́данай
раскі́данае		 раскі́данага раскі́даных
Д. раскі́данаму раскі́данай раскі́данаму раскі́даным
В. раскі́даны (неадуш.)
раскі́данага (адуш.)		 раскі́даную раскі́данае раскі́даныя (неадуш.)
раскі́даных (адуш.)
Т. раскі́даным раскі́данай
раскі́данаю		 раскі́даным раскі́данымі
М. раскі́даным раскі́данай раскі́даным раскі́даных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскі́даны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскі́даны раскі́даная раскі́данае раскі́даныя
Р. раскі́данага раскі́данай
раскі́данае		 раскі́данага раскі́даных
Д. раскі́данаму раскі́данай раскі́данаму раскі́даным
В. раскі́даны (неадуш.)
раскі́данага (адуш.)		 раскі́даную раскі́данае раскі́даныя (неадуш.)
раскі́даных (адуш.)
Т. раскі́даным раскі́данай
раскі́данаю		 раскі́даным раскі́данымі
М. раскі́даным раскі́данай раскі́даным раскі́даных

Кароткая форма: раскі́дана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскі́даны

1. разбро́санный, раски́данный; размётанный, расшвы́рянный;

2. разру́шенный, разворо́ченный;

3. разг. разо́бранный;

4. перен. разбро́санный, раски́данный, расшвы́рянный;

1-4 см. раскі́даць;

5. перен. (спутанный — о мыслях) разбро́санный;

6. раски́нутый; см. раскі́нуць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́даны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскідаць.

2. у знач. прым. Размешчаны ў беспарадку, звычайна на вялікай прасторы. Вёска, дзе нарадзіўся і правёў дзяцінства Веньямін, невялікая, раскіданая, але надзвычай прыгожая. Навуменка. Дрыжыць у руцэ аловак, і літары выходзяць з-пад алоўка няроўныя, раскіданыя. Галавач.

3. у знач. прым. Беспарадачны, хаатычны. [Кох] узмоцнена цёр лоб, намагаючыся прывесці да ладу свае раскіданыя думкі. Лынькоў. Як на першае беглае прачытанне, дык апавяданне Адамчыка здаецца раскіданым, несабраным у сюжэтным сэнсе. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раски́данный раскі́даны, мног. параскіда́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́данасць ж. разбро́санность; см. раскі́даны 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расшвы́рянный раскі́даны, мног. параскіда́ны, расшпурля́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбро́санный прям., перен. раскі́даны, мног. параскіда́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размётанный раскі́даны, мног. параскіда́ны, параскі́дваны; см. размета́ть​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Разго́ены ’раскіданы’ (чэрв., Сл. ПЗБ). Няясна. Магчыма, звязана з гайно́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)