Verbum

анлайнавы слоўнік

раскіда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскіда́нне ср.

1. разбра́сывание, раски́дывание; размётывание, расшвы́ривание;

2. разруше́ние, развора́чивание;

3. разг. разбо́р м.;

4. перен. разбра́сывание;

5. разбра́сывание, раски́дывание, расшвы́ривание;

1-5 см. раскіда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. раскідаць — раскідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскіда́ць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Кі́даючы, размясціць у розных месцах па паверхні або пакласці ў беспарадку.

Р. сена.

2. перан., каго-што. Прымусіць разысціся, раз’ехацца ў розных напрамках; размясціць у розных месцах.

Жыццё раскідала сяброў па свеце.

3. што. Разбурыць, разваліць.

Р. старую хату.

4. што. Дарэмна патраціць.

Куды грошы раскідаў — не ведаю.

5. што. Праараць уроскідку.

Р. дзве паласы.

|| незак. раскіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раскіда́нне, -я, н., раскі́дванне, -я, н. і ро́скід, -у, М -дзе, м. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскі́дванне ср., см. раскіда́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбра́сывание раскіда́нне, -ння ср., раскі́дванне, -ння ср.;