раскула́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскула́чаны |
раскула́чаная |
раскула́чанае |
раскула́чаныя |
| Р. |
раскула́чанага |
раскула́чанай
раскула́чанае |
раскула́чанага |
раскула́чаных |
| Д. |
раскула́чанаму |
раскула́чанай |
раскула́чанаму |
раскула́чаным |
| В. |
раскула́чаны (неадуш.)
раскула́чанага (адуш.) |
раскула́чаную |
раскула́чанае |
раскула́чаныя (неадуш.)
раскула́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскула́чаным |
раскула́чанай
раскула́чанаю |
раскула́чаным |
раскула́чанымі |
| М. |
раскула́чаным |
раскула́чанай |
раскула́чаным |
раскула́чаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскула́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскула́чаны |
раскула́чаная |
раскула́чанае |
раскула́чаныя |
| Р. |
раскула́чанага |
раскула́чанай
раскула́чанае |
раскула́чанага |
раскула́чаных |
| Д. |
раскула́чанаму |
раскула́чанай |
раскула́чанаму |
раскула́чаным |
| В. |
раскула́чаны (неадуш.)
раскула́чанага (адуш.) |
раскула́чаную |
раскула́чанае |
раскула́чаныя (неадуш.)
раскула́чаных (адуш.) |
| Т. |
раскула́чаным |
раскула́чанай
раскула́чанаю |
раскула́чаным |
раскула́чанымі |
| М. |
раскула́чаным |
раскула́чанай |
раскула́чаным |
раскула́чаных |
Кароткая форма: раскула́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскула́чаны раскула́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскула́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад раскулачыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раскула́ченный раскула́чаны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спусце́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які стаў пустым; апусцелы. У раскулачаны спусцелы дом Прыйшоў Андрэй да кінутай дзяўчыны. З. Астапенка. Чахнуць спусцелым гнёздам Пахмурай парой асенняй. Грачанікаў. // перан. Які страціў маральныя сілы, адчувае душэўную пустату. Доўга ляжала [Ганна] без слёз, ціхая, стомленая, спусцелая. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)