раскруці́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раскручу́ |
раскру́цім |
| 2-я ас. |
раскру́ціш |
раскру́ціце |
| 3-я ас. |
раскру́ціць |
раскру́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
раскруці́ў |
раскруці́лі |
| ж. |
раскруці́ла |
| н. |
раскруці́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раскруці́ |
раскруці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раскруці́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; зак.
1. што. Развіць звітае, скручанае.
Р. дрот.
2. што. Разгарнуць, разраўняць (што-н. скручанае).
Р. вуду.
3. што. Разгарнуць, зняць (што-н. наматанае, накручанае).
Р. шалік.
4. што. Прымусіць круціцца з узрастаючай хуткасцю.
Р. кола.
5. што. Пашырыць у дыяметры.
Р. дзірку.
6. перан., каго. Зрабіць каго-н. вядомым, папулярным (разм.).
Р. маладога спевака.
|| незак. раскру́чваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раскру́чванне, -я, н. і раскру́тка, -і, ДМ -тцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскруці́ць сов.
1. раскрути́ть; (расплести — ещё) рассучи́ть; разви́ть; распу́тать;
р. вяро́ўку — раскрути́ть (рассучи́ть, разви́ть) верёвку;
р. дрот — раскрути́ть про́волоку;
2. (что-л. свёрнутое) разверну́ть;
р. тру́бку шпале́раў — разверну́ть тру́бку обо́ев;
3. разверну́ть, распакова́ть;
р. паку́нак — разверну́ть (распакова́ть) паке́т;
4. (кручением придать чему-л. сильное вращательное движение) раскрути́ть;
5. (расширить отверстие) разверте́ть; рассверли́ть;
р. дзі́рку — разверте́ть (рассверли́ть) ды́рку;
6. развинти́ть;
7. размота́ть;
р. шпу́льку ні́так — размота́ть шпу́льку ни́ток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., што.
1. Развіць (што‑н. звітае, туга скручанае). Тады ..[хлапчукі] узялі палку і з яе дапамогай сяк-так раскруцілі дрот. Ваданосаў.
2. Разгарнуць, разраўняць (што‑н. скручанае). Раскруціць вуду. □ [Віктар] разняў трубку і выцягнуў адтуль пергаментны скрутак. — Дрэнна скручваецца пергамент. Але як скруціцца, то і не раскруціш. Караткевіч.
3. Разгарнуць, зняць (што‑н. наматанае, накручанае). Міхась і праўда, шукаючы ў кішэнях ключа ад машыны, намацаў невялікі тугі скрутак. Раскруціў паперу — грошы. Б. Стральцоў. Кастусь Серада, зняўшы шапку, сеў на табурэтку, расшпіліў ватоўку, раскруціў з шыі шалік. Шахавец. // Вызваліць ад таго, чым закручаны, укручаны хто‑, што‑н. Вера раскруціла .. [дзіця] і, узяўшы на рукі, пайшла на прыём. Дамашэвіч.
4. Прымусіць круціцца з узрастаючай хуткасцю. Раскруціў паступова ЛАЗ цяжкія калёсы, І паціснуў руку свайму вучню настаўнік. Нядзведскі. Раскруціў пугу-канаплянку і ляснуў ёю на ўсю сілу. Сабаленка.
5. Пашырыць у дыяметры. Раскруціць дзірку.
6. Расшрубаваць, расківаць. [Сяргей:] — Трэба дастаць ключ і на пад’ёме раскруціць рэйкі. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параскру́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
Раскруціць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
развярце́ць, -вярчу́, -ве́рціш, -ве́рціць; -вярці́; -ве́рчаны; зак., каго-што.
Вызваліць ад абгорткі, раскруціць.
Р. цукерку.
Р. палец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раску́тать сов. расху́таць, раскруці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рассверли́ть сов. рассвідрава́ць, раскруці́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да раскруціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
параскру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Раскруціць усё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)