раско́шны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раско́шны раско́шная раско́шнае раско́шныя
Р. раско́шнага раско́шнай
раско́шнае		 раско́шнага раско́шных
Д. раско́шнаму раско́шнай раско́шнаму раско́шным
В. раско́шны (неадуш.)
раско́шнага (адуш.)		 раско́шную раско́шнае раско́шныя (неадуш.)
раско́шных (адуш.)
Т. раско́шным раско́шнай
раско́шнаю		 раско́шным раско́шнымі
М. раско́шным раско́шнай раско́шным раско́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

раско́шны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца багаццем, раскошаю.

Р. кабінет.

Р. касцюм.

2. Пышны, прыгожы.

Раскошныя валасы.

3. Прасторны, велічны, прыгожы.

Р. палац.

|| наз. раско́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́шны

1. в разн. знач. роско́шный;

~нае жыццё — роско́шная жизнь;

~ная прыро́да по́ўдня — роско́шная приро́да ю́га;

2. (не тесный) просто́рный, свобо́дный;

р. касцю́м — просто́рный (свобо́дный) костю́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́шны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вызначаецца багаццем, раскошаю аздаблення або высокай якасцю матэрыялу. Раскошны палац. Раскошны лімузін. □ Зверху ў раскошным чырвоным пераплёце Сашавы «Казкі»... Васілевіч.

2. Пышны, прыгожы. Над буданамі рос стары хвойнік, не густы, таму разгалісты, з выгнутым уніз раскошным галлём. Кулакоўскі. Вылі .. [вусы] хоць і сівыя, але раскошныя і густыя. Чарнышэвіч. — У маёй мамы таксама былі раскошныя валасы, але доля яе была нешчаслівая, — у засмучэнні прамовіла .. [Ядвіся]. Колас. // Дзівосны, незвычайны. Свет блакітна-ружова-зялёных фарбаў ціхай раніцы, раскошны свет вады, травы і сонца. Брыль.

3. Прасторны, вялікі. Два раскошныя драўляныя будынкі, вакол іх — цяністыя таполевыя прысады. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

роско́шный раско́шны; бага́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыка́рны, -ая, -ае.

Раскошны па знешнасці, убранстве.

Шыкарнае ўбранне.

Шыкарна (прысл.) апранацца.

|| наз. шыка́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фешэне́бельны, -ая, -ае.

Які адпавядае патрабаванням найлепшага густу і моды; элегантны, раскошны.

Ф. дом адпачынку.

|| наз. фешэне́бельнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пы́шны, -ая, -ае.

1. Лёгкі, нібы ўзбіты.

Пышныя валасы.

2. Раскошны, багаты.

П. ўбор.

П. прыём.

|| наз. пы́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскашне́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. раскошны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люкс², прым., нязм.

1. Багаты, раскошны па абсталяванні, абслугоўванні.

Каюта-л.

Атэлье-л.

2. Вышэйшага класа, разраду, гатунку.

Шакалад-л.

|| прым. лю́ксавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)