раски́нуть сов.

1. (развести в стороны) раскі́нуць, расста́віць;

раски́нуть ру́ки раскі́нуць (расста́віць) ру́кі;

раски́нуть но́ги расста́віць (раскі́нуць) но́гі;

2. (разостлать) разгарну́ць;

раски́нуть ковёр разгарну́ць дыва́н;

3. (занять широкое пространство) распасце́рці;

4. (о палатке, раскладушке) расста́віць;

5. перен. разгарну́ць;

раски́нуть умо́м паварушы́ць (пакруці́ць) мазга́мі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскі́нуць сов.

1. в разн. знач. раски́нуть;

р. ру́кіраски́нуть ру́ки;

на бе́разе ~нулі не́вад — на берегу́ раски́нули не́вод;

р. сто́лікраски́нуть сто́лик;

2. разброса́ть, пораскида́ть;

р. рэ́чы па кутка́х — разброса́ть ве́щи по угла́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раски́нутый

1. раскі́нуты, расста́ўлены;

2. разго́рнуты;

3. распасцёрты;

4. расста́ўлены;

5. перен. разго́рнуты; см. раски́нуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распасце́рці сов.

1. распростере́ть; раски́нуть; (о крыльях — ещё) распра́вить;

2. разостла́ть;

р. ко́ўдру — разостла́ть одея́ло;

р. кры́лы — распра́вить кры́лья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раски́дыватьII несов.

1. раскіда́ць, раскі́дваць, расстаўля́ць;

2. разго́ртваць;

3. распасціра́ць;

4. расстаўля́ць;

5. перен. разго́ртваць; см. раски́нуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разве́ситьIII сов. (широко раскинуть) разве́сіць, мног. паразве́шваць;

берёза разве́сила свои́ ве́тви бяро́за разве́сіла свае́ галі́ны;

разве́сить у́ши разве́сіць ву́шы;

разве́сить гу́бы разве́сіць гу́бы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пакруці́ць сов.

1. (привести в круговое движение) покрути́ть, поверте́ть, повраща́ть;

2. (придать иное положение) поверну́ть;

3. (головой — при отрицании) покача́ть;

4. (нек-рое время) покрути́ть, поверте́ть, покружи́ть;

5. (сверлом — отверстия) просверли́ть, вы́сверлить, посверли́ть;

6. безл. покорёжить, искорёжить;

п. мазга́міраски́нуть умо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ум м.

1. ро́зум, -му м.;

склад ума́ склад ро́зуму;

здра́вый ум здаро́вы (разва́жны) ро́зум;

челове́к с умо́м чалаве́к з ро́зумам;

2. чаще мн. (общественная мысль) ро́зум, -му м.; (грама́дская) свядо́масць, грама́дская ду́мка; (общество) грама́дства, -ва ср.; (люди) лю́дзі, -дзе́й ед. нет;

броже́ние в ума́х хвалява́нне грама́дскай ду́мкі;

направле́ние умо́в кіру́нак (грама́дскай) свядо́масці, грама́дскай ду́мкі;

настрое́ние умо́в настро́й грама́дскай ду́мкі (грама́дства, людзе́й);

3. (мыслитель) ро́зум, -му м.;

лу́чшие умы́ челове́чества ле́пшыя ро́зумы чалаве́цтва;

све́тлый ум све́тлы ро́зум;

без ума́ быть (от кого-, чего-л.) у захапле́нні быць, тра́ціць ро́зум (вар’яце́ць) (ад каго-, чаго-небудзь);

бра́ться за ум бра́цца за ро́зум;

(быть) в уме́ мець ро́зум;

в уме́ ли ты? ці ма́еш ты ро́зум?;

в здра́вом уме́ и твёрдой па́мяти пры сваі́м ро́зуме і цвёрдай па́мяці;

вы́жить из ума́ вы́жыць з ро́зуму, здурне́ць;

держа́ть в уме́ трыма́ць у галаве́, по́мніць;

из ума́ вон з ро́зуму сышло́; з галавы́ вы́лецела;

за́дним умо́м кре́пок мо́цны за́днім ро́зумам;

коро́ткий ум каро́ткі ро́зум;

на ум наста́вить даве́сці да ро́зуму, вы́весці на пра́вільную даро́гу;

на уме́ (в уме́) наўме́, у ду́мках, у галаве́;

и в уме́ не́ было і наўме́ (і ў ду́мках, і ў галаве́) не было́;

и на ум нейдёт і ў галаву́ не ідзе́ (не ле́зе);

у него́ друго́е на уме́ у яго́ і́ншае наўме́ (у ду́мках, у галаве́);

у него́ что на уме́, то и на языке́ у яго́ што наўме́ (у галаве́), то́е і на языку́; ён што ду́мае, то́е і гаво́рыць;

не его́ (моего́, твоего́) ума́ де́ло не з яго́ (з маі́м, з тваі́м) ро́зумам (рабі́ць што-не́будзь, разважа́ць пра што-не́будзь); не яго́ (мая́, твая́) спра́ва;

не в по́лном уме́ не ў по́ўным ро́зуме;

(не) в своём уме́ (не) пры сваі́м ро́зуме;

в уме́ (считать, прикинуть) у галаве́;

счёт в уме́ падлі́к у галаве́;

не выхо́дит из ума́ не выхо́дзіць з галавы́;

от большо́го ума́ ад вялі́кага ро́зуму;

повреди́ться в уме́ крану́цца з ро́зуму;

повреждённый в уме́ ненарма́льны, вар’я́т;

раски́нуть умо́м паварушы́ць мазга́мі;

с умо́м з ро́зумам;

свести́ с ума́ з ро́зуму зве́сці;

сойти́ с ума́ звар’яце́ць, стра́ціць ро́зум, з глу́зду з’е́хаць;

вы с ума́ сошли́! вы звар’яце́лі!;

он (она́) себе́ на уме́ ён (яна́) хі́тры (хі́трая), яго́е́) не ашука́еш;

ско́лько голо́в, сто́лько умо́в што галава́, то і ро́зум;

те́рять ум тра́ціць ро́зум;

ум за ра́зум захо́дит ро́зум за ро́зум захо́дзіць;

ум хорошо́, а два лу́чше адна́ галава́ до́бра, а дзве яшчэ́ лепш;

ума́ не приложу́ ро́зуму не дабяру́;

ума́ пала́та ве́льмі разу́мны;

научи́ться уму́а́зуму навучы́цца ро́зуму;

уму́ непостижи́мо ро́зуму недасту́пна, ро́зум не мо́жа зне́сці, незразуме́ла;

уму́ помраче́ние про́ста дзі́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)