Verbum

анлайнавы слоўнік

раска́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раска́чка ж., разг.

1. разго́йдванне, -ння ср., раскалы́хванне, -ння ср., разгу́шкванне, -ння ср.;

2. хіста́нне, -ння ср., расхі́стванне, -ння ср., калыва́нне, -ння ср., ківа́нне, -ння ср.;

3. перен. разварушэ́нне, -ння ср.; неоконч. развару́шванне, -ння ср.; см. раска́чивать, раска́чиваться;

4. ходи́ть с раска́чкой (раска́чкою) хадзі́ць з перава́лкай (уперава́лку).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. раскачвацца — раскачацца (у 2 знач.) і раскачваць — раскачаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разго́йдванне ср. раска́чка ж., раска́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгу́шкванне ср., разг. раска́чка ж., раска́чивание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развару́шванне ср. расшеве́ливание; раска́чка ж., раска́чивание; см. развару́шваць ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)