раскаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Выняць корак.

Р. бутэлькі.

|| незак. раскарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскаркава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскарку́ю раскарку́ем
2-я ас. раскарку́еш раскарку́еце
3-я ас. раскарку́е раскарку́юць
Прошлы час
м. раскаркава́ў раскаркава́лі
ж. раскаркава́ла
н. раскаркава́ла
Загадны лад
2-я ас. раскарку́й раскарку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскаркава́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскаркава́ць сов. раскупо́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Выняць корак. Раскаркаваць бутэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаркава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскаркаваць.

2. у знач. прым. З якога вынялі корак; раскупораны. На падлозе стаяла раскаркаваная бутэлька дарагога каньяку. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)