раскаркава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскаркава́ны |
раскаркава́ная |
раскаркава́нае |
раскаркава́ныя |
| Р. |
раскаркава́нага |
раскаркава́най
раскаркава́нае |
раскаркава́нага |
раскаркава́ных |
| Д. |
раскаркава́наму |
раскаркава́най |
раскаркава́наму |
раскаркава́ным |
| В. |
раскаркава́ны (неадуш.)
раскаркава́нага (адуш.) |
раскаркава́ную |
раскаркава́нае |
раскаркава́ныя (неадуш.)
раскаркава́ных (адуш.) |
| Т. |
раскаркава́ным |
раскаркава́най
раскаркава́наю |
раскаркава́ным |
раскаркава́нымі |
| М. |
раскаркава́ным |
раскаркава́най |
раскаркава́ным |
раскаркава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскаркава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раскаркава́ны |
раскаркава́ная |
раскаркава́нае |
раскаркава́ныя |
| Р. |
раскаркава́нага |
раскаркава́най
раскаркава́нае |
раскаркава́нага |
раскаркава́ных |
| Д. |
раскаркава́наму |
раскаркава́най |
раскаркава́наму |
раскаркава́ным |
| В. |
раскаркава́ны (неадуш.)
раскаркава́нага (адуш.) |
раскаркава́ную |
раскаркава́нае |
раскаркава́ныя (неадуш.)
раскаркава́ных (адуш.) |
| Т. |
раскаркава́ным |
раскаркава́най
раскаркава́наю |
раскаркава́ным |
раскаркава́нымі |
| М. |
раскаркава́ным |
раскаркава́най |
раскаркава́ным |
раскаркава́ных |
Кароткая форма: раскаркава́на.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раскаркава́ны раскупо́ренный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раскаркава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскаркаваць.
2. у знач. прым. З якога вынялі корак; раскупораны. На падлозе стаяла раскаркаваная бутэлька дарагога каньяку. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)