раскавялі́ць, -вялю́, -ве́ліш, -ве́ліць; -ве́лены; зак., што (разм.).

Рассячы. разваліць, глыбока параніць.

Р. нагу сякерай.

|| незак. раскаве́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскавялі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскавялю́ раскаве́лім
2-я ас. раскаве́ліш раскаве́ліце
3-я ас. раскаве́ліць раскаве́ляць
Прошлы час
м. раскавялі́ў раскавялі́лі
ж. раскавялі́ла
н. раскавялі́ла
Загадны лад
2-я ас. раскавялі́ раскавялі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час раскавялі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раскавялі́ць сов., разг. раскрои́ть; рассе́чь; разре́зать (глубоко)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскавялі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Рассячы, разваліць, глыбока параніць. Раскавяліць калена. Раскавяліць нагу тапаром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Раскавялі́ць ’рассячы, разваліць, глыбока параніць’ (ТСБМ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскаве́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да раскавяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаве́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад раскавяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскаве́лены разг. раскро́енный; рассечённый; разре́занный; см. раскавялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскрои́ть сов.

1. раскро́іць;

2. (рассечь) разг. рассячы́, раскавялі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)