ра́нішнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Святочнае мерапрыемства, спектакль для дзяцей-дашкольнікаў і малодшых школьнікаў.

Дзіцячы р.

2. Ранішні мароз увосень і вясной.

Лістападаўскі р.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нішнік м. у́тренник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нішнік, ‑а, м.

1. Ранішні збор, спектакль для дзяцей-дашкольнікаў і малодшых школьнікаў. Навагодні ранішнік. □ Назаўтра на ранішнік сабраліся малодшыя класы і ўсе вясковыя дзеці дашкольнага ўзросту. Васілевіч. Распускаючы вучняў дахаты, настаўнікі аб’явілі пра ранішнік, які меўся адбыцца на другі дзень Новага года. Навуменка.

2. Ранішні мароз, які бывае да ўсходу сонца ўвосень і вясной. Увосень ранішнік з’явіўся, У госці завітаў суровы лістапад, І малады дубок ад лісця агаліўся. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

у́тренник

1. ра́нішнік, -ка м.;

2. (о морозе) (ра́нішні) за́маразак; (ра́нішні) пры́маразак.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

де́тский прям., перен. дзіця́чы, дзяці́ны;

де́тские я́сли дзіця́чыя я́слі;

де́тский сад дзіця́чы сад;

де́тский у́тренник дзіця́чы ра́нішнік;

де́тские рассужде́ния дзіця́чыя (дзяці́ныя) разважа́нні;

◊

де́тское вре́мя дзіця́чы час;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)