ра́нцавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́нцавы ра́нцавая ра́нцавае ра́нцавыя
Р. ра́нцавага ра́нцавай
ра́нцавае		 ра́нцавага ра́нцавых
Д. ра́нцаваму ра́нцавай ра́нцаваму ра́нцавым
В. ра́нцавы (неадуш.)
ра́нцавага (адуш.)		 ра́нцавую ра́нцавае ра́нцавыя (неадуш.)
ра́нцавых (адуш.)
Т. ра́нцавым ра́нцавай
ра́нцаваю		 ра́нцавым ра́нцавымі
М. ра́нцавым ра́нцавай ра́нцавым ра́нцавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ра́нцавы ра́нцевый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́нцавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ранца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Паходная вайсковая або вучнёўская сумка, якую носяць на лямках за спінай.

|| прым. ра́нцавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нцевый ра́нцавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)