рамі́знік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Фурман наёмнага экіпажа.
2. Экіпаж з фурманам.
|| прым. рамі́зніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рамі́знік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рамі́знік |
рамі́знікі |
| Р. |
рамі́зніка |
рамі́знікаў |
| Д. |
рамі́зніку |
рамі́знікам |
| В. |
рамі́зніка |
рамі́знікаў |
| Т. |
рамі́знікам |
рамі́знікамі |
| М. |
рамі́зніку |
рамі́зніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рамі́знік м. изво́зчик (легковой)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рамі́знік, ‑а, м.
1. Фурман наёмнага экіпажа. З завулка выехаў, наганяючы .. [Ліду з Буднікам], рамізнік. Галавач. У Сарэнта для тых, хто хацеў экзотыкі, на цэнтральнай плошчы, побач з раскошнымі кафэ, з багатымі сучаснымі аўтамабілямі дзяжураць рамізнікі з экіпажамі... Мележ.
2. Экіпаж з фурманам. [Зося:] — Два агенты гестапа везлі мяне на рамізніку па горадзе. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рамі́знік ’фурман наёмнага экіпажу’ (ТСБМ), ’лёгкая фурманка для перавозкі пасажыраў’ (Варл.). Відаць, ад ням. Remise, якое можа азначаць ’сховішча для пэўнага транспарту’, што з франц. remise ’тс’ < re‑mettre ’адкладаць, захоўваць’, звязанае з лац. mitto/mittere ’кідаць’ і ’пасылаць’. Хутчэй за ўсё праз польск. remiza ’вазоўня’, параўн. чэш. remiz ’карэтня’, ’месца, дзе стаяць вазы’. Адсюль рамізнік — ’той, хто працаваў у вазоўні, абслугоўваў экіпажы’. Больш позняе ўтварэнне рамі́знік ’чалавек, які званіў у час пажару’ ад польск. remiza ’пажарнае дэпо’: былі такія рамізы… рамізнік быў напагатове і званіў (чэрв., Жд. 3).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
во́знік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто кіруе запрэжанымі коньмі; рамізнік, фурман.
2. Той, хто займаецца возніцтвам.
|| прым. во́зніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ва́нька (извозчик) уст. рамі́знік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліха́ч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
1. Рамізнік з франтаватым экіпажам на добрым кані (уст.).
Наняць ліхача.
2. Шафёр, вадзіцель, які грэбуе правіламі бяспекі язды.
З такім ліхачом боязна ехаць.
|| прым. ліха́цкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
легково́й легкавы́;
легково́й автомоби́ль легкавы́ аўтамабі́ль;
легково́й изво́зчик рамі́знік.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ку́чер фу́рман, -на м., рамі́знік, -ка м., вазні́ца, -цы м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)