рамані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рамані́чны рамані́чная рамані́чнае рамані́чныя
Р. рамані́чнага рамані́чнай
рамані́чнае		 рамані́чнага рамані́чных
Д. рамані́чнаму рамані́чнай рамані́чнаму рамані́чным
В. рамані́чны (неадуш.)
рамані́чнага (адуш.)		 рамані́чную рамані́чнае рамані́чныя (неадуш.)
рамані́чных (адуш.)
Т. рамані́чным рамані́чнай
рамані́чнаю		 рамані́чным рамані́чнымі
М. рамані́чным рамані́чнай рамані́чным рамані́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

рамані́чны в разн. знач. романи́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рамані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рамана (у 1 знач.). Ваенна-гістарычнае апавяданне падначальвае сабе элементы раманічнай кампазіцыі, сюжэтную структуру і вобразную сістэму. Дзюбайла.

2. Які мае адносіны да рамана (у 2 знач.); звязаны з любоўнымі адносінамі. Лабановіч заходзіць у кухню. Яму цікава паглядзець на сваю старожку, чыя асоба звязвалася раманічнаю гісторыяй з асобаю яго папярэдніка, гэтага самага Мітрафана Васільевіча. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рама́н², -а, м. (разм.).

Любоўныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.

Завесці р.

|| прым. рамані́чны, -ая, -ае.

Раманічная гісторыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.

Гістарычны р.

|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.

Раманны жанр.

Раманічная кампазіцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

романи́ческий рамані́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)