Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
рамані́чныв разн. знач. романи́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рамані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рамана (у 1 знач.). Ваенна-гістарычнае апавяданне падначальвае сабе элементы раманічнай кампазіцыі, сюжэтную структуру і вобразную сістэму.Дзюбайла.
2. Які мае адносіны да рамана (у 2 знач.); звязаны з любоўнымі адносінамі. Лабановіч заходзіць у кухню. Яму цікава паглядзець на сваю старожку, чыя асоба звязвалася раманічнаю гісторыяй з асобаю яго папярэдніка, гэтага самага Мітрафана Васільевіча.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рамані́чны Líebes-;
рамані́чная прыго́да Líebesabenteuer n -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рама́н², -а, м. (разм.).
Любоўныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.
Завесці р.
|| прым.рамані́чны, -ая, -ае.
Раманічная гісторыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.
Гістарычны р.
|| прым.рама́нны, -ая, -ае ірамані́чны, -ая, -ае.
Раманны жанр.
Раманічная кампазіцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
романи́ческийрамані́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
romansowy
раманічны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
románhaft
aрамані́чны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)