раманты́чны, -ая, -ае.

1. гл. рамантызм.

2. Прасякнуты рамантызмам (у 3 знач.).

Р. настрой.

|| наз. раманты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раманты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раманты́чны раманты́чная раманты́чнае раманты́чныя
Р. раманты́чнага раманты́чнай
раманты́чнае		 раманты́чнага раманты́чных
Д. раманты́чнаму раманты́чнай раманты́чнаму раманты́чным
В. раманты́чны (неадуш.)
раманты́чнага (адуш.)		 раманты́чную раманты́чнае раманты́чныя (неадуш.)
раманты́чных (адуш.)
Т. раманты́чным раманты́чнай
раманты́чнаю		 раманты́чным раманты́чнымі
М. раманты́чным раманты́чнай раманты́чным раманты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раманты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раманты́чны раманты́чная раманты́чнае раманты́чныя
Р. раманты́чнага раманты́чнай
раманты́чнае		 раманты́чнага раманты́чных
Д. раманты́чнаму раманты́чнай раманты́чнаму раманты́чным
В. раманты́чны (неадуш.)
раманты́чнага (адуш.)		 раманты́чную раманты́чнае раманты́чныя (неадуш.)
раманты́чных (адуш.)
Т. раманты́чным раманты́чнай
раманты́чнаю		 раманты́чным раманты́чнымі
М. раманты́чным раманты́чнай раманты́чным раманты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

раманты́чны

1. романти́ческий;

~ная паэ́зія — романти́ческая поэ́зия;

2. романти́ческий, романти́чный;

р. хара́ктар — романти́ческий (романти́чный) хара́ктер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раманты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рамантызму (у 1, 2 знач.). Рамантычная паэзія. □ У зборніку «Шляхам жыцця» .. [Я. Купала] даў узоры высокага рамантычнага стылю беларускай літаратуры. Лойка.

2. Схільны да рамантыкі, рамантызму (у 3 знач.); прасякнуты рамантыкай, незвычайны, таямнічы. Рамантычная натура. Рамантычны настрой. □ З цікавасцю гляджу я на гэтыя рамантычныя мясціны. Ыазыр — горад старажытны, і нямала адбылося тут розных падзей у даўно мінулыя часы. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раманты́зм, -у, м.

1. Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 18—1-й палавіны 19 ст., прыхільнікі якога выступалі супраць канонаў класіцызму і сцвярджалі неабходнасць стварэння вобразаў ідэальных герояў і пачуццяў, выкарыстоўваючы гістарычныя і народна-паэтычныя тэмы.

2. Мастацкі метад, у якім першаступеннае значэнне адводзіцца суб’ектыўнай пазіцыі мастака ў адносінах да з’яў жыцця і паказу высокага прызначэння чалавека.

3. Настрой думак, светаадчуванне, прасякнутыя ідэалізацыяй рэчаіснасці, летуценнай сузіральнасцю.

|| прым. раманты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геро́іка-раманты́чны геро́ико-романти́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́дкава-раманты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зага́дкава-раманты́чны зага́дкава-раманты́чная зага́дкава-раманты́чнае зага́дкава-раманты́чныя
Р. зага́дкава-раманты́чнага зага́дкава-раманты́чнай
зага́дкава-раманты́чнае		 зага́дкава-раманты́чнага зага́дкава-раманты́чных
Д. зага́дкава-раманты́чнаму зага́дкава-раманты́чнай зага́дкава-раманты́чнаму зага́дкава-раманты́чным
В. зага́дкава-раманты́чны (неадуш.)
зага́дкава-раманты́чнага (адуш.)		 зага́дкава-раманты́чную зага́дкава-раманты́чнае зага́дкава-раманты́чныя (неадуш.)
зага́дкава-раманты́чных (адуш.)
Т. зага́дкава-раманты́чным зага́дкава-раманты́чнай
зага́дкава-раманты́чнаю		 зага́дкава-раманты́чным зага́дкава-раманты́чнымі
М. зага́дкава-раманты́чным зага́дкава-раманты́чнай зага́дкава-раманты́чным зага́дкава-раманты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́зачна-раманты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-раманты́чны ка́зачна-раманты́чная ка́зачна-раманты́чнае ка́зачна-раманты́чныя
Р. ка́зачна-раманты́чнага ка́зачна-раманты́чнай
ка́зачна-раманты́чнае		 ка́зачна-раманты́чнага ка́зачна-раманты́чных
Д. ка́зачна-раманты́чнаму ка́зачна-раманты́чнай ка́зачна-раманты́чнаму ка́зачна-раманты́чным
В. ка́зачна-раманты́чны (неадуш.)
ка́зачна-раманты́чнага (адуш.)		 ка́зачна-раманты́чную ка́зачна-раманты́чнае ка́зачна-раманты́чныя (неадуш.)
ка́зачна-раманты́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнай
ка́зачна-раманты́чнаю		 ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнымі
М. ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнай ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́зачна-раманты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ка́зачна-раманты́чны ка́зачна-раманты́чная ка́зачна-раманты́чнае ка́зачна-раманты́чныя
Р. ка́зачна-раманты́чнага ка́зачна-раманты́чнай
ка́зачна-раманты́чнае		 ка́зачна-раманты́чнага ка́зачна-раманты́чных
Д. ка́зачна-раманты́чнаму ка́зачна-раманты́чнай ка́зачна-раманты́чнаму ка́зачна-раманты́чным
В. ка́зачна-раманты́чны (неадуш.)
ка́зачна-раманты́чнага (адуш.)		 ка́зачна-раманты́чную ка́зачна-раманты́чнае ка́зачна-раманты́чныя (неадуш.)
ка́зачна-раманты́чных (адуш.)
Т. ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнай
ка́зачна-раманты́чнаю		 ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнымі
М. ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чнай ка́зачна-раманты́чным ка́зачна-раманты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)