рама́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рама́н |
рама́ны |
| Р. |
рама́на |
рама́наў |
| Д. |
рама́ну |
рама́нам |
| В. |
рама́н |
рама́ны |
| Т. |
рама́нам |
рама́намі |
| М. |
рама́не |
рама́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рама́н², -а, м. (разм.).
Любоўныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай.
Завесці р.
|| прым. рамані́чны, -ая, -ае.
Раманічная гісторыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рама́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.
Апавядальны твор са складаным сюжэтам і шматлікімі героямі; вялікая форма эпічнай літаратуры.
Гістарычны р.
|| прым. рама́нны, -ая, -ае і рамані́чны, -ая, -ае.
Раманны жанр.
Раманічная кампазіцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рама́н м., в разн. знач. рома́н;
гістары́чны р. — истори́ческий рома́н;
заве́сці р. — завести́ рома́н;
○ ры́царскі р. — ры́царский рома́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рама́н, ‑а, м.
1. Літаратурна-мастацкі апавядальны твор, звычайна ў прозе, са складаным і развітым сюжэтам. Гістарычны раман. □ У рамане К. Чорнага «Сястра» даецца характэрная для моладзі 20‑х гадоў спрэчка аб будучым лёсе літаратуры і мастацтва. Перкін.
2. Разм. Любоўныя адносіны паміж мужчынам і жанчынай. [Сітнік:] — У мяне быў раман. Мне было сорак пяць гадоў, а ёй дваццаць. Ермаловіч.
•••
Рыцарскі раман — твор заходнееўрапейскай сярэдневяковай літаратуры пра каханне і незвычайныя подзвігі рыцараў.
Круціць раман з кім гл. круціць.
[Фр. roman.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рама́н 1 ’суп з гароху’ (докш., Янк. Мат.). Няясна. Магчыма, праз рознага кшталту метафарычныя пераносы звязана з гукапераймальным комплексам рам‑, гл. раманіць. Параўн. аналагічнае, рус. дыял. (Латвія) роман ’нейкая страва’ (СРНГ).
Рама́н 2 (ramán) ’рамонак’ (Федар.), рамо́н ’дзікі рамонак’ (Нас.), рома́н, ромо́н ’тс’ (ТС). Гл. рамонак.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рама́н-газе́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
рама́н-газе́та |
рама́н-газе́ты |
| Р. |
рама́н-газе́ты |
рама́н-газе́т |
| Д. |
рама́н-газе́це |
рама́н-газе́там |
| В. |
рама́н-газе́ту |
рама́н-газе́ты |
| Т. |
рама́н-газе́тай
рама́н-газе́таю |
рама́н-газе́тамі |
| М. |
рама́н-газе́це |
рама́н-газе́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Раман-Віна́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Раман-Віна́ |
| Р. |
Раман-Віны́ |
| Д. |
Раман-Віне́ |
| В. |
Раман-Віну́ |
| Т. |
Раман-Віно́й
Раман-Віно́ю |
| М. |
Раман-Віне́ |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
захапля́льны, -ая, -ае.
Які выклікае захапленне, цікавасць.
З. раман.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
трохто́мны, -ая, -ае.
Які складаецца з трох тамоў.
Т. раман.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)