ракі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ракі́тавы ракі́тавая ракі́тавае ракі́тавыя
Р. ракі́тавага ракі́тавай
ракі́тавае		 ракі́тавага ракі́тавых
Д. ракі́таваму ракі́тавай ракі́таваму ракі́тавым
В. ракі́тавы (неадуш.)
ракі́тавага (адуш.)		 ракі́тавую ракі́тавае ракі́тавыя (неадуш.)
ракі́тавых (адуш.)
Т. ракі́тавым ракі́тавай
ракі́таваю		 ракі́тавым ракі́тавымі
М. ракі́тавым ракі́тавай ракі́тавым ракі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ракі́тавы раки́товый, раки́тный; краснота́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ракі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ракіты, які складаецца з ракіт. У кружку з кустоў малінніку там стаяла лавачка, сплеценая з моцных ракітавых дубцоў. Мурашка. Мы заходзілі да ракітавага куста, што разросся на самым беразе, адпачывалі там. Шуцько. // Зроблены з ракіты, з вецця ракіты. Ракітавы кош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ракі́та, -ы, ДМ -кі́це, мн. -ы, -кі́т, ж.

Дрэва або вялікі куст сямейства вярбовых.

|| прым. ракі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

краснота́ловый ракі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тальнико́вый ракі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раки́тный, раки́товый ракі́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)