Ракаві́ны ’гадавіна па нябожчыку’ (Растарг.). Параўн. укр. рокови́ни ’тс’. Да рок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ра́кавіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ра́кавіна ра́кавіны
Р. ра́кавіны ра́кавін
Д. ра́кавіне ра́кавінам
В. ра́кавіну ра́кавіны
Т. ра́кавінай
ра́кавінаю		 ра́кавінамі
М. ра́кавіне ра́кавінах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каме́я, -і, мн. -і, -ме́й, ж.

Упрыгожанне з рэльефнай разьбой са слаістага разнаколернага каменя або ракавіны (у брошках, пярсцёнках).

Пярсцёнак з камеяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слізня́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Род малюска, які не мае ракавіны.

2. перан. Пра бязвольнага, нікчэмнага чалавека (разм., зневаж.).

|| прым. слізняко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́кавінны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ракавіны; зроблены з ракавіны (ракавін). Ракавінны вапняк. Ракавінная шкатулка.

2. Які мае ракавіну (у 1 знач.). Ракавінныя амёбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́кавісты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Падобны да ракавіны. Ракавісты злом чыгуну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малю́скавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны дэ малюска, малюскаў. Малюскавыя ракавіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уса́дачны тех. уса́дочный;

~ныя ра́кавіны ў мета́ле — уса́дочные ра́ковины в мета́лле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уса́дачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да ўсадкі. Усадачныя ракавіны ў метале. // Зроблены з разлікам на ўсадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перламу́тр, ‑у, м.

Каштоўнае цвёрдае рэчыва з пералівістай афарбоўкай, якім пакрыты ўнутры некаторыя ракавіны і якое служыць для ўпрыгожанняў і дробных вырабаў.

[Ням. Perlmutter ад Perle — жамчужына і Mutter — маці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)