перламу́тр, ‑у,
Каштоўнае цвёрдае рэчыва з пералівістай афарбоўкай, якім пакрыты ўнутры некаторыя ракавіны і якое служыць для ўпрыгожанняў і дробных вырабаў.
[Ням. Perlmutter ад Perle — жамчужына і Mutter — маці.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)