ра́йскі гл. рай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́йскі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́йскі ра́йская ра́йскае ра́йскія
Р. ра́йскага ра́йскай
ра́йскае		 ра́йскага ра́йскіх
Д. ра́йскаму ра́йскай ра́йскаму ра́йскім
В. ра́йскі (неадуш.)
ра́йскага (адуш.)		 ра́йскую ра́йскае ра́йскія (неадуш.)
ра́йскіх (адуш.)
Т. ра́йскім ра́йскай
ра́йскаю		 ра́йскім ра́йскімі
М. ра́йскім ра́йскай ра́йскім ра́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ра́йскі ра́йская ра́йскае ра́йскія
Р. ра́йскага ра́йскай
ра́йскае		 ра́йскага ра́йскіх
Д. ра́йскаму ра́йскай ра́йскаму ра́йскім
В. ра́йскі (неадуш.)
ра́йскага (адуш.)		 ра́йскую ра́йскае ра́йскія (неадуш.)
ра́йскіх (адуш.)
Т. ра́йскім ра́йскай
ра́йскаю		 ра́йскім ра́йскімі
М. ра́йскім ра́йскай ра́йскім ра́йскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ра́йскі прям., перен. ра́йский;

~кае жыццё — ра́йская жизнь;

◊ ~кія пту́шкі — ра́йские пти́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раю. Кожная секта, хвалячы свайго бога, лезла з ім да інтэрніраваных, абяцаючы райскае жыццё на небе. Машара. // перан. Прыгожы, чароўны. Аддаў бы я край самы райскі і дзіўны За цень ад сасны на далёкай радзіме. Панчанка. — Ды і то ж: райская яна кветка, гэты самы ландыш серабрысты! Васілёнак. // перан. Які дае многа радасці, задавальнення. Райскае жыццё. Райскае надвор’е.

•••

Райскія птушкі — сямейства птушак атрада вераб’іных, якія вылучаюцца вельмі яркім, прыгожым апярэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рай, ра́ю, м.

1. Паводле рэлігійнага вучэння: месца, дзе знаходзяць шчаслівае існаванне душы праведнікаў пасля іх смерці.

Рад бы ў р., ды грахі не пускаюць (прымаўка).

2. перан. Наогул пра добрыя жыццёвыя ўмовы; прыгожую мясцовасць.

Тут проста р., а не жыццё.

|| прым. ра́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́йский в разн. знач. ра́йскі;

ра́йское я́блоко бот. ра́йскі я́блык;

ра́йская пти́ца зоол. ра́йская пту́шка;

◊

ра́йская жизнь ра́йскае жыццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

куто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Тое, што і кут.

2. Зацішная, прыгожая, маляўнічая мясцовасць.

Райскі к. на Нарачы.

|| памянш.-ласк. куто́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бажба́, ‑ы, ж.

Клятва імем бога. Хоць бацька мой таксама кляўся-бажыўся, што качаргі і ў вочы не бачыў, але Райскі не даў яму веры і са школы яго вытурыў — за зладзейства і .. бажбу. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пако́с, ‑у, м.

1. Месца касьбы (сенажаць, поле, прызначаныя для касьбы). Ужо з абеда пачалі [грабцы] прыбываць на пакос. Гартны.

2. Касьба. Ад зоркі да мроку, з перапынкамі на полудзень, .. [мужчыны] на пакосе. Пташнікаў. // Час, пара касьбы. З вясны, усё лета, пакуль не надыдзе пакос, тут для ўсіх быў чароўны, нібыта райскі куток. Грамовіч.

3. Тое, што і пракос. [Луг] скасілі, але зграблі не ўсюды — перашкодзілі дажджы.. Пакосы ўраслі ў атаву. Сачанка. Зноў шпарка захадзілі косы, кладучы пакос за пакосам. Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)