раз’я́трыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
раз’я́труся |
раз’я́трымся |
| 2-я ас. |
раз’я́трышся |
раз’я́трыцеся |
| 3-я ас. |
раз’я́трыцца |
раз’я́трацца |
| Прошлы час |
| м. |
раз’я́трыўся |
раз’я́трыліся |
| ж. |
раз’я́трылася |
| н. |
раз’я́трылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
раз’я́трыся |
раз’я́трыцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
раз’я́трыўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раз’я́трыцца сов. растрави́ться, разбереди́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раз’я́трыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
1. Моцна раздражніцца, раззлавацца, раз’юшыцца. Таго ж вечара Пракоп і раз’ятрыўся, што ператоўк усе гладышы, якія толькі былі. Вітка.
2. Моцна развярэдзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
*Раз’я́трыцца, розʼятрыцца ’моцна раздражніцца, раззлавацца, раз’юшыцца’, ’развярэдзіцца, разбалецца’ (КСТ), разʼя́дрыцца ’развярэдзіцца, разбалецца’, ’разрасціся’ (чэрв., шчуч., Сл. ПЗБ). Ад я́трыць, я́трыцца ’запаляцца, чырванець’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
раз’я́трывацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да раз’ятрыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбереди́ться разверадзі́цца, развярэ́дзіцца, раздражні́цца, раз’я́трыцца, расцвялі́цца; см. разбере́живаться 1.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растрави́ться
1. (прийти в болезненное состояние от какого-л. раздражения) раздражні́цца, раз’я́трыцца;
2. хим. растраві́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбушава́цца, ‑шуюся, ‑шуешся, ‑шуецца; зак.
1. Пачаць моцна бушаваць; стаць бурным (пра стыхійныя з’явы). Пажар разбушаваўся. □ Уначы навальніца разбушавалася зноў. Карпаў. [Акіян] на другі дзень нашага плавання разбушаваўся і злосна са стогнам кідаў на цеплаход свае магутныя хвалі. Філімонаў.
2. перан. Разм. Пачаць буяніць, раз’ятрыцца. [Комлік] чакаў, што Кашын разбушуецца, учыніць скандал, але той толькі спахмурнеў на міг і падаўся ў кухню рыхтаваць закуску. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)