раз’я́траны, -ая, -ае.
1. Раззлаваны, раз’юшаны.
Р. бык.
2. Моцна развярэджаны, растрывожаны.
Балелі раз’ятраныя раны.
|| наз. раз’я́транасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раз’я́траны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’я́траны |
раз’я́траная |
раз’я́транае |
раз’я́траныя |
| Р. |
раз’я́транага |
раз’я́транай
раз’я́транае |
раз’я́транага |
раз’я́траных |
| Д. |
раз’я́транаму |
раз’я́транай |
раз’я́транаму |
раз’я́траным |
| В. |
раз’я́траны (неадуш.)
раз’я́транага (адуш.) |
раз’я́траную |
раз’я́транае |
раз’я́траныя (неадуш.)
раз’я́траных (адуш.) |
| Т. |
раз’я́траным |
раз’я́транай
раз’я́транаю |
раз’я́траным |
раз’я́транымі |
| М. |
раз’я́траным |
раз’я́транай |
раз’я́траным |
раз’я́траных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раз’я́траны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
раз’я́траны |
раз’я́траная |
раз’я́транае |
раз’я́траныя |
| Р. |
раз’я́транага |
раз’я́транай
раз’я́транае |
раз’я́транага |
раз’я́траных |
| Д. |
раз’я́транаму |
раз’я́транай |
раз’я́транаму |
раз’я́траным |
| В. |
раз’я́траны (неадуш.)
раз’я́транага (адуш.) |
раз’я́траную |
раз’я́транае |
раз’я́траныя (неадуш.)
раз’я́траных (адуш.) |
| Т. |
раз’я́траным |
раз’я́транай
раз’я́транаю |
раз’я́траным |
раз’я́транымі |
| М. |
раз’я́траным |
раз’я́транай |
раз’я́траным |
раз’я́траных |
Кароткая форма: раз’я́трана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
раз’я́траны растра́вленный, разбережённый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раз’я́траны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раз’ятрыць.
2. у знач. прым. Які раз’ятрыўся; раз’юшаны. Раз’ятраны бык. □ [Селянін] пачаў расказваць, як чулі яны са свае вёскі гэты бой і як пасля туды наскочылі раз’ятраныя фашысты, пагражала спаліць да аднае хаты. Чыгрынаў. [Йонас] выбег з барака і кінуўся ўцякаць ад раз’ятранага Кузьмы, які імчаўся за ім. Броўка. // Які адлюстроўвае моцнае раздражненне, злосць. Раз’ятраны позірк. □ Твары салдат былі ва ўсіх грозныя, у некаторых раз’ятраныя. Лынькоў. // перан. Вельмі моцны; шалёны, неўтаймаваны. Захутаўшы ў каўнер галаву, Валя сядзела поруч з Васілём і моўчкі прыслухоўвалася, як шалее раз’ятраны вецер. Шашкоў.
3. у знач. прым. Моцна развярэджаны, раздражнёны, растрывожаны. Цішыня і раз’ятраны боль У зялёным лясным шпіталі. Дзяргай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фашысто́ўскі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і фашысцкі. Палай жа, Іспанія, гневам палай, Знішчай фашыстоўскі раз’ятраны зброд! Рэспубліканцы! Рот фронт! Хведаровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззу́женный
1. раздра́жнены, раз’я́траны; расцве́лены;
2. разахво́чаны; см. раззуди́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разбережённый
1. развярэ́джаны, раздражнёны, раз’я́траны, расцве́лены;
2. перен. растрыво́жаны, расхвалява́ны;
3. перен. раздражнёны; см. разбереди́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растра́вленный
1. (раздражнённый) раздра́жнены, развярэ́джаны, раз’я́траны;
2. перен. растрыво́жаны, раздра́жнены, разахво́чаны;
3. (раздразнённый) прост. раздра́жнены;
4. хим. растра́ўлены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
раз’ю́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раз’юшыць.
2. у знач. прым. Які ашалеў ад злосці, раз’ятраны, разлютаваны. Раз’юшаны звер. □ Злы, раз’юшаны, са сцятымі зубамі, з ссунутымі брывамі пераступіў .. [войт] парог свае хаты. Колас. Раз’юшаная, ашалелая ад рэўнасці жанчына стукае з усяе сілы ў дзверы. «Полымя». Раз’юшаны .. бугай .. прыпёр хлопчыка да дуба, узняў высока на рогі і кінуў вобзем. Краўчанка. // Які адлюстроўвае крайняе ўзбуджэнне, шаленства. Прычыніўшы за сабою дзверы, .. [Понтус] шукаў раз’юшанымі вачыма жонкі. Карпаў. // перан. Шалёны, неўтаймаваны. Як толькі мы выйшлі за браму, раз’юшаны вецер наляцеў на нас, закідваючы калючай снежнай трухой. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)