разрыўны́, -а́я, -о́е.

Які разрываецца ад удару.

Разрыўная куля.

Р. зарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разрыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разрыўны́ разрыўна́я разрыўно́е разрыўны́я
Р. разрыўно́га разрыўно́й
разрыўно́е		 разрыўно́га разрыўны́х
Д. разрыўно́му разрыўно́й разрыўно́му разрыўны́м
В. разрыўны́ (неадуш.)
разрыўно́га (адуш.)		 разрыўну́ю разрыўно́е разрыўны́я (неадуш.)
разрыўны́х (адуш.)
Т. разрыўны́м разрыўно́й
разрыўно́ю		 разрыўны́м разрыўны́мі
М. разрыўны́м разрыўно́й разрыўны́м разрыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

разрыўны́ в разн. знач. разрывно́й;

~на́я ку́ля — разрывна́я пу́ля;

~на́я нагру́зка — разрывна́я нагру́зка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разрыўны́, ‑ая, ‑ое.

Які разрываецца ад удару. Разрыўны зарад. □ Камандзіру разведкі, Адаму Бухаўцу, разрыўною куляй адбіла ў запясці правую руку. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыза́нтны, -ая, -ае (спец.).

Разрыўны, здольны драбіць прадметы пры выбуху.

Б. снарад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шрапне́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Разрыўны артылерыйскі снарад, начынены круглымі кулямі.

|| прым. шрапне́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грана́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

Разрыўны снарад.

Ручная г.

Супрацьтанкавая, асколачная г.

|| прым. грана́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пета́рда, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -аў, ж.

1. Старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам.

2. Сігнальны разрыўны снарад, што кладзецца на рэйкі, каб спыніць цягнік у выпадку небяспекі.

3. У піратэхніцы: снарад з парахавым зарадам, які выкарыстоўваецца для феерверку.

|| прым. пета́рдавы, -ая, -ае і пета́рдны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыза́нтны, ‑ая, ‑ае.

Здольны драбіць прадметы пры выбуху; разрыўны. Брызантны снарад. Брызантнае рэчыва.

[Фр. brisant.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пета́рда, ‑ы, ж.

1. Старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам.

2. Сігнальны разрыўны снарад, які кладзецца на рэйкі, каб спыніць чыгуначны поезд у выпадку небяспекі.

3. У піратэхніцы — папяровы снарад з парахавым зарадам, род феерверку.

[Фр. pétard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)