Verbum

анлайнавы слоўнік

разніма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разніма́ць несов.

1. разнима́ть; (челюсти) разжима́ть;

2. (дерущихся) разнима́ть, разводи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разніма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да разняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -німі́; -ня́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць адно ад другога; раз’яднаць.

Р. кулак.

2. Развесці ў бакі тых, хто б’ецца.

Р. забіяк.

|| незак. разніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разніма́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздыма́ць несов., см. разніма́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разніма́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. разнімаць — разняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разніма́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да разняцца.

2. Зал. да разнімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнима́ть несов., в разн. знач. разніма́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разжима́ть несов.

1. (кулак) расціска́ць, раскаме́чваць, разніма́ць;

2. (зубы) расшчэ́пліваць, разніма́ць; (губы) расту́льваць;

3. (пружину и т. п.) распуска́ць, адпуска́ць, паслабля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расти́скивать^II несов. (разжимать), разг. расці́скваць, разніма́ць, расту́льваць; см. расти́снуть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)