размяшча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. размяшча́ю размяшча́ем
2-я ас. размяшча́еш размяшча́еце
3-я ас. размяшча́е размяшча́юць
Прошлы час
м. размяшча́ў размяшча́лі
ж. размяшча́ла
н. размяшча́ла
Загадны лад
2-я ас. размяшча́й размяшча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час размяшча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

размяшча́ць несов.

1. размеща́ть; располага́ть;

2. размеща́ть, распределя́ть;

1, 2 см. размясці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размяшча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да размясціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размясці́ць, -мяшчу́, -ме́сціш, -ме́сціць; -ме́шчаны; зак., каго-што.

1. Расставіць або раскласці па месцах у пэўным парадку; даць кожнаму месца.

Р. тавары на паліцах.

Р. пасажыраў у вагоне.

2. Размеркаваць паміж многімі.

Р. латарэйныя білеты.

|| незак. размяшча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. размяшчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

располага́ть​II несов. (к расположи́ть​I) (размещать) размяшча́ць, расстаўля́ць;

располага́ть войска́ размяшча́ць во́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размеща́ть несов., в разн. знач. размяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясці́ць, мяшчу́, ме́сціш, ме́сціць; незак., каго-што.

1. Размяшчаць, даваць прыстанішча.

2. Умяшчаць, змяшчаць у сабе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дыслацы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго-што (спец.).

Размясціць (размяшчаць) узброеныя сілы.

Д. войскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раўня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., што.

1. Рабіць роўным, гладкім.

Р. дарожку.

2. Размяшчаць у адзін рад па прамой лініі.

Р. рады.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чаргава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; незак., каго-што.

Паслядоўна зменьваць адно другім, размяшчаць адно за адным.

Ч. работу з адпачынкам.

|| наз. чаргава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)